نوع نگاه و نگرش در بحث انتخابات موضوعی بسیار مهم و حیاتی است. جریان حاکم بر دولت و شخص رئیس جمهور در انتخابات گذشته توانست از تخریب حداکثر استفاده را ببرد و تخریب افراد روشی برای رسیدن به امیال سیاسی آنها شده است. نظر آنها هم این است که هدف وسیله را توجیه می کند، چون هدف این گروه حفظ کرسی ریاست جمهوری است، از هر روشی برای نگهداری این جایگاه استفاده می کنند.

اما در صحبت های رئیس جمهور در روز 22 بهمن ماه صراحتا به بحث اخلاق در انتخابات اشاره شد و آقای احمدی نژاد از کاندیداها خواستند که در زمان انتخابات فقط به ارائه برنامه بپردازند.

خوب این حرف ایشان حرف دروغی است و اعمال رفتار آقای رئیس جمهور، صد در صد با آنچه اعلام کرده اند متفاوت است. شعار دادن مهم نیست، مهم عمل انسان است که انجام می دهد. آقای رئیس جمهور از مباحثی که در روز 22 بهمن ماه به آنها اشاره کرد قصد سوء استفاده دارد. در تخریب افراد نیز ساز و کارهای مدرنی را تدوین کرده اند که بتوانند به وسیله آن، افکار عمومی را فریب دهند. حتی در رفتارها و گفتارهای آنها نیز می توان به راحتی مشاهده کرد که علاوه بر تخریب، از ابزاری به نام فریب هم استفاده می کنند.

این تخریب ها در چه جهتی بوده و آیا فقط به کاندیداهای احتمالی انتخابات سال 92 مربوط می شود؟

رقبای انتخاباتی یکی از آن دسته افرادی هستند که مورد تخریب قرار می گیرند. به عنوان مثال رئیس مجلس نیز می تواند به عنوان یک رقیب انتخاباتی برای آنها مطرح باشد. البته هر چند آقای لاریجانی قویا بحث کاندیداتوری خود را تکذیب می کنند اما ایشان می تواند بالقوه یک رقیب به حساب آید.

شما در یکی از مصاحبه های اخیر خود عنوان کردید که از موضوع جلسات جریان انحرافی آگاه هستید. در این جلسات چه می گذرد؟

طبق آمار و اطلاعاتی که ما از جلسات آنها داریم، قصدی که این گروه داشتند این بود که در بهمن ماه، آشوب را کف خیابان ها بکشانند. این در شرایطی است مقام معظم رهبری بارها عنوان کردند که کسی حق ندارد آرامش کشور را بر هم بزند.

نشانه های این آشوب خیابانی چه بود؟

اعلام خودشان بهترین نشانه بود. این موضوع را در جلسات خصوصی خودشان مطرح کرده بودند و اخبار آن دقیقا به ما رسیده بود. ما خبر داشتیم که این گروه اعلام کرده اند که شروع فعالیت های انتخاباتی ما از بهمن ماه خواهد بود. کاری که در مجلس انجام شد و بی اخلاقی طرفداران این گروه در قم، اقداماتی بود که ما از یک ماه قبل از آنها آگاه بودیم. در حادثه ای که در مجلس افتاد، نخبگان و بزرگان جامعه همه تصدیق کردند که ماجرای رخ داده، منتهای بی اخلاقی بود. در کجای دنیا رئیس قوه مجریه، با چنین روش تخریبی به ارکان حکومت هجوم می برد. آقای احمدی نژاد در مجلس روسای دو رکن اساسی کشور که همان قوای مقننه و قضائیه باشد را مورد تخریب قرار داد.

تحلیل شما از به تصویر کشیدن نوار جلسه خصوصی فاضل لاریجانی و سعید مرتضوی چیست؟

تهیه سی دی، مونتاژ آن، نشر و پخش و در آخر رساندن آن به شبکه های خارجی، همگی فعل مجرمانه محسوب می شود و خود رئیس جمهور نیز باید بابت این کار، دادگاهی شود. درست است که ایشان رئیس جمهور کشور است اما در برابر قانون همه یکسان هستند و به خاطر کار غیر قانونی که کردند باید به دادگاه بروند. انتظار این بود که اگر ایشان خبری از پشت پرده داشتند، آن را به دادگاه ارائه می کردند و بعد از رسیدگی، حکم قطعی را به دادگاه می سپردند. بنابراین حالا وقتی همه این تحرکات را کنار هم می گذاریم به این نکته می رسیم که هدف، حفظ پست ریاست جمهوری یازدهم است و در این راه معتقدند که هر وسیله ای هدف را توجیه می کند. برهم زدن سخنرانی آقای لاریجانی در قم نیز به این دلیل بود که اگر در چشم خواص و نخبگان، حادثه مجلس و دفاعیکه ایشان از شان مجلس کرد، یک پیروزی برای مجلس و نمایندگان محسوب شد، برهم زدن سخنرانی رئیس مجلس در قم به نوعی جفت یک کردن این حوادث باشد. قوه قضائیه نباید با کسانی که این کار را در قم انجام دادند مسامحه کند. باید به صورت جدی این موضوع بررسی شده و افرادی که جلسه را بر هم زدند پای میز محاکمه رفته و اعترافات لازم را انجام دهند. از الان تا انتخابات باید ساز و کارهایی از سوی قوه قضائیه صورت گیرد که هر کسی، حرکت و گفتار مجرمانه ای انجام داد، از طرف هر کس که باشد، از سوی نهادهای نظارتی برخوردهای لازم صورت گیرد. دریدگی این افراد تا کجا ادامه خواهد داشت؟ مردم مانند فرزندان مسئولین هستند. نگاه روسای قوا نیز باید به مردم نگاه پدر به فرزند باشد. اما متاسفانه منش و روش رئیس قوه مجریه اینگونه نبوده است.

در صحبت هایتان به ماجرای CD جلسه خصوصی عوامل جریان انحرافی اشاره کردید که در اختیار کمسیون امنیت ملی مجلس نیز هست. در گذشته نیز مشاهده شده که جریان حاکم بر دولت از هیچ تلاشی برای کنار گذاشتن مخالفان خود دریغ نکرده است. حتی بعضا پرونده سازی هایی نیز برای اهالی رسانه ایجاد کرده اند. با توجه به اطلاعاتی که شما دارید، بهتر نیست برای روشن شدن افکار عمومی توضیحات بیشتری درباره متن تصمیم گیری های این جریان در جلسات خصوصی ارائه دهید؟
اطلاعاتی که ما داریم به صورت کلی است. این جریان برنامه ای جامع و کامل تهیه کردند که هم تا روز انتخابات و هم برای بعد از انتخابات نیز برنامه ریزی خود را انجام داده اند. خطری که ما احساس می کنیم این است که یک ماجرایی بدتر از فتنه 88 در حال رقم خوردن است اما این بار از سوی افرادی که ظاهر ارزشی دارند و در داخل نظام نیز دارای جایگاه و پست هستند.

یعنی بازهم به دنبال آشوب های خیابانی هستند؟
ما می دانیم که گفته اند می خواهیم کاری کنیم که آخر و سرانجام کار برای ما باشد.

کمی هم به اتفاقات روز 22 بهمن ماه امسال اشاره کنیم. جایی که رئیس جمهور در سخنرانی خود به نکات خاصی اشاره کرد و تریبون جشن انقلاب را با محل ارائه گزارش کار دولت اشتباه گرفت. تحلیل شما از صحبت های رئیس جمهور چیست؟

مردمی که در روز 22 بهمن به خیابان ها آمدند 2 هدف اصلی را دنبال می کردند اول اینکه بگویند ما در جمهوری اسلامی زعامت و رهبری ولایت فقیه را گردن می نهیم و هر چه ایشان بگویند فصل الخطاب ماست. نکته دومی که مردم اعلام کردند این بود که از خودبزرگ بینی منزجرند و وحدت در کشور را به هر مسئله دیگری ترجیح می دهند. اما شما به سخنرانی رئیس جمهور در 22 بهمن نگاه کنید. ایشان یک سخنرانی کاملا انتخاباتی انجام داد. گزارشی از عملکرد دولت به مردم ارائه کردند و بازهم در آن اعداد و ارقامی به کار بردند و آن را مختص این دولت دانستند. این در شرایطی است که پیشرفت امروز کشور ما ماحصل اقداماتی است که در طول سال های بعد از انقلاب برای آن زحمات فراوانی کشیده شده است. ما در صنعت نانو، در صنعت هسته ای یا هوا و فضا و سایر صنایع، پیشرفت های شایانی داشته ایم. اما آیا همه این پیشرفت ها در دولت های نهم و دهم اتفاق افتاده است؟ همه این ها در 34 سال گذشته ریشه دارد. امروز این دولت با این پیشرفت ها بر دوش دولت هایی ایستاده که در طول سال های بعد از انقلاب برای کشور زحمات بسیاری کشیده اند. در طول 24 سال دوران ریاست جمهوری مقام معظم رهبری، دوران کارگزاران و دوران اصلاحات، درآمد ارزی کشور کمتر از 700 میلیارد دلار بود. اما در طول 8 سال گذشته این درآمد حدود 800 میلیارد دلار بوده است. یعنی در طول 8 سال ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد، درآمد ارزی کشور به اندازه کل تاریخ انقلاب بوده است. پس بنابراین باید انصاف داشته باشیم و در ارائه گزارشات، بگوییم که کدام کار در چه دورانی انجام شده است.

پس اقدامات رئیس جمهور را در 3 مورد می بینید. اول نفی کامل اقدامات گذشته، دوم توصیف اغراق آمیز از وضعیت دولت های نهم و دهم و سوم نیز برنامه ریزی جدی برای استمرار قدرت؟

بله. وقتی آقای رئیس جمهور چنین گزارشی ارائه می کند، واقعیت را وارونه نشان می دهد. در همین صحبت هایشان وارد فضای انتخابات نیز شدند. ایشان روی کلام ولی فقیه حرفی را تکرار می کند که با خواسته مردم مغایر است. اما سخنرانی 22 بهمن را به گونه ای انجام داد که به مردم بفهماند که آماده باشید برای انتخابات ما به شما بگوییم چه کاری انجام دهید. از سوی دیگر مطرح کردن بحث مهندسی انتخابات از سوی ایشان حرفی است که دشمن آن را مطرح می کند. صحبت هایی هم که ایشان در روز 22 بهمن انجام دادند روز ملی را به سمت انحراف بردند.

به کار بردن شعار زنده باد بهار در سخنرانی رئیس جمهور در مراسم 22 بهمن ماه که شعار انتخاباتی جریان انحرافی نیز محسوب می شود، آیا سوء استفاده از جایگاه ریاست جمهوری نبود؟

حقیقت موضوع این است که ما یک جریانی به نام جریان انحرافی را در دولت تجربه کردیم، شناختیم و می دانیم که وجود دارد. رئیس این جریان هم شخص آقای رئیس جمهور است. اگر جریان انحرافی را به خودرویی مانند اتوبوس تشبیه کنیم، راننده این خودرو شخص رئیس جمهور است. در سخنرانی وی در مراسم 22 بهمن ماه نیز این را نشان داد که این جریان توسط شخص ایشان در حال حمایت شدن است. به همین دلیل بود که شعار انتخاباتی این گروه به صورت شفاف از سوی ایشان مطرح شد. رئیس جمهور باید شان خود را نگه دارد. آقای احمدی نژاد نباید خودش را با رهبری مقایسه کند. پست ریاست جمهوری به معنای تدارک و تجهیز کشور است. این پست، پستی نیست که بخواهد به مردم رهنمود بدهد یا رئیس جمهور بگوید که در آینده با مردم صحبت می کنم. اینگونه نیست و باید آقای احمدی نژاد شان خود را بشناسد و پایش را از گلیم خودش درازتر نکند. اگر بناست که رهبری رهنمودی به مردم ارائه کند که مردم راه را از چاه بشناسند، دیگر رئیس جمهور نمی تواند خود را هم قد و هم اندازه مقام عظمای ولایت بداند. مردم نیز این موضوعات را به خوبی درک می کنند و فریب این مسائل را نمی خورند. به هر حال سوء استفاده ای که از تریبون جشن ملی انجام گرفت به هیچ عنوان پسندیده نبود.

برخی از اقداماتی که آقای رئیس جمهور انجام داده اند با شعارهایی که همواره از ایشان شنیده می شد تفاوت های آشکاری دارد. به عنوان مثال اینکه ایشان کابینه را خط قرمز نامید، تضاد آشکاری با شعار ضد تبعیضی دارد که در انتخابات سال 84 به صراحت بر آن تاکید داشتند.

وقتی ما می گوییم جمهوری اسلامی ایران، بدین معناست که یکی از ساز و کارهای اصلی این کشور این است که کسی جرات انجام فساد مالی نداشته باشد. اگر یک مسئول بداند که در صورت داشتن فساد مالی یا اداری، به سرعت دست وی رو خواهد شد و در دادگاه باید پاسخگو باشد، دیگران نگران بحث فساد نخواهیم بود. باید تاکید کنیم که هر کس بخواهد پستی در جمهوری اسلامی فسادی داشته باشد باید بداند که در صورت داشتن اتفاقات و مسائل پشت پرده دستش رو خواهد شد. سال گذشته که رفته رفته بحث فساد مالی اطرافیان رئیس جمهور مطرح شد و ماجرای اختلاس 3 هزار میلیاردی به وجود آمد، آقای احمدی نژاد اعلام کرد که کابینه خط قرمز من است. من می گویم که اگر در کابینه دولت فردی فساد مالی داشته باشد، کسی حق ندارد آن را خط قرمز خود کند. هر آدم مفسدی در هر جایگاهی، به مجرد اینکه فسادش مشخص شد باید دادگاهی شود و هر گونه مصونیت موجود نیز همزمان را رفتن به دادگاه باید برداشته شود. اگر هم دادگاه حکم به زندانی شدن فرد داد، باید به زندان برود. این جمله که کابینه خط قرمز من است، زشت ترین حرفی بود که رئیس دولت می توانست بگوید. در کابینه اگر کسی اشکال دارد باید به آن رسیدگی شود.

به عنوان بخش پایانی گفتگو، چه راهکار و توصیه ای به نهادهای نظارتی و امنیتی دارید تا سال آینده انتخاباتی آرام و به دور از هجمه های دشمنان انجام شود؟