یکی از تحلیلگران حکومتی نوشته: بعید نیست که سرنوشت مذاکرات ایران و آمریکا به سرنوشت مذاکرات کیم جونگ اون و ترامپ دچار بشه! تازه از نظر آمریکاییها کره شمالی در اون مقطع در قویترین وضعیت خودش بود (مسلح به موشک قاره پیما و دارای بازدارندگی اتمی) و ما در حال حاضر در ضعیفترین وضعیت ۱۵ سال اخیر خودمون قرار داریم!
مرتضی موسوی همچنین با اشاره به درخواست وزیر خارجه اوباما برای سخت گیری بیشتر از سوی دولت آمریکا در مذاکرات با رژیم ایران گفته: اینم از جان کری! لیبیسازی ایران فقط خواسته نتانیاهو نیست. معمار برجام گفته ایران در ضعیفترین وضعیت خودش طی سالهای اخیره در نتیجه توصیه کرده توافق ترامپ با تهران شامل کاهش سطح غنیسازی، تعطیلی مراکز هستهای زیرزمینی، توقف حمایت از گروههای نیابتی و محدود کردن برنامه موشکی ما باشه...
عباس آخوندی، عضو کابینه دولت روحانی هم در کانال تلگرامی اش نوشت: زمان به زیان جمهوری اسلامی است. باید در کوتاهترین زمان تصمیمهای بزرگ بگیرد.
این در حالیست که خبرگزاری حکومتی موسوم به "دانشجو" نوشته: مذاکرات هستهای بهویژه در دوران ترامپ با چالشهای فنی عمدهای روبهرو است که نمیتوان آنها را صرفاً در چارچوب سیاسی و اقتصادی بررسی کرد. برنامه هستهای ایران در این سالها پیشرفت قابل توجهی داشته است. ایران هماکنون اورانیوم را تا ۶۰ درصد غنیسازی میکند و دستگاههای اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیدهاند که ایران قادر است در صورت تصمیم، تنها در مدت چند ماه به سلاح هستهای دست یابد.
یکی از چالشهای عمدهای که مذاکرات را پیچیدهتر کرده، توسعه در چاچوب زیرساختهای غنیسازی سوخت هستهای ایران است که این امر نیاز به تخصصهای فنی در هر دو طرف مذاکره دارد. تیم مذاکرهکننده ترامپ با وجود تهدیدات نظامی، فاقد تخصصهای فنی در این زمینه است. استیو ویتکاف، نماینده ویژه رئیسجمهور آمریکا در امور غرب آسیا، به عنوان فردی معرفی شده که در مذاکرات با ایران شرکت خواهد کرد، اما این فرد هیچ پیشینهای در حوزه فناوری هستهای ندارد، که این مسئله میتواند تأثیر منفی قابل توجهی بر موفقیت مذاکرات بگذارد.
تجربه کره شمالی و نکات قابل توجه
کره شمالی بیش از ۲۵ بار در سطوح مختلف با آمریکا مذاکره کرده است، اما همواره این مذاکرات بدون نتیجهگیری مطلوب برای پیونگیانگ به پایان رسیده است. تجربه کره شمالی نشاندهنده این است که آمریکا حتی در مذاکرات سطح بالا، همچنان خصومت خود را ادامه میدهد و به تعهدات خود عمل نمیکند.
با توجه به تجارب گذشته و بیتعهدیهای آمریکا، مذاکره با چنین دولتی نه تنها مشکلات ما را حل نمیکند بلکه به تحمیل امتیازهای جدید به جمهوری اسلامی منتهی میشود. این تجربه نشاندهنده این است که مذاکره با آمریکا نه تنها مفید نیست، بلکه میتواند به تحمیل شرایط سختتر برای کشور منتهی شود.
این رفتار آمریکا نشاندهنده آن است که این کشور هیچ تمایلی به حل مشکلات از طریق دیپلماسی ندارد و به دنبال آن است که ایران را تحت فشار بگذارد تا از موقعیت ضعف به توافق برسد. در واقع، آمریکا بهجای آنکه به دنبال یک توافق برد-برد باشد، تنها بهدنبال افزایش تحریمها و ادامه فشار بر ایران است.
جمهوریاسلامی باید آمریکاستیزی را کنار بگذارد
مرتضی کاظمیان، عضو تحریریه ایراناینترنشنال با اشاره به اینکه حل مشکل بنیادین جمهوریاسلامی و ایالات متحده، بدون پایان دادن به آمریکاستیزی و «کنار گذاشتن شعار مرگ بر اسرائیل» ممکن نیست، گفت: «اگر این شعارها تحقق پیدا کند، جمهوریاسلامی باید از ماهیت خودش دست بکشد.»
این روزنامهنگار، روند مذاکرات را برای توافق «به سرعت در حال پیشروی» ارزیابی کرد و گفت: «ترجیح دولت ترامپ این است که با حداقل هزینه، بیشترین نتیجه را از مذاکره بگیرد.»
او افزود: «جمهوریاسلامی ترجیح میدهد به جای اینکه تاسیسات اتمی و مراکز نظامیاش، هدف حمله قرار بگیرد، وارد توافق با آمریکا شود و امتیازهایی بدهد تا هزینه بیشتری پرداخت نکند.»
کاظمیان «اسرائیل» را ضلع سوم مذاکرات جمهوریاسلامی و آمریکا دانست و گفت: «اسرائیل برای تولید سلاح اتمی در ایران حساسیت دارد و با توجه به مجموع تنشهای نظامی که در ماههای گذشته میان دو طرف رخ داده، به راحتی و بدون امتیازگیری بزرگ از جمهوریاسلامی عبور نمیکند.»
او گفت: «حل مشکل جمهوریاسلامی و آمریکا، بدون پایان دادن به آمریکاستیزی و شعار نابودسازی اسرائیل، ممکن نیست.»
An Iranian analyst warns that the fate of negotiations between Iran and the U.S. may mirror those between Kim Jong-un and Trump, noting that Iran is currently in its weakest position in 15 years. He cites former Secretary of State John Kerry's call for tougher U.S. negotiations, suggesting that any agreement should include significant concessions from Iran. The article highlights technical challenges in the nuclear talks, emphasizing Iran's advancements in uranium enrichment. It argues that past experiences with North Korea show that U.S. negotiations often lead to unfavorable outcomes for the other party, indicating that diplomacy may not resolve Iran's issues but rather impose harsher conditions.