دو تن از همبندی‌های این زندانی سیاسی در نامه‌ای از زندان اعلام کرده‌اند، "حال عمومی این زندانی مساعد نیست و افت فشار و قند خون او، نگرانی اطرافیانش را برانگیخته است."

زرتشت احمدی راغب و آرشام رضایی، زندانیان سیاسی در این نامه هشدار داده‌اند، مسئولیت هر گونه خطر و آسیبی که متوجه رضا محمدحسینی شود، بر عهده جمهوری اسلامی است.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی نیز در گفت‌و‌گو با خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران گفته است: «رضا محمدحسینی از ۱۸ فروردین در اعتراض به نقض سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌ها، شکنجه و فشارهای امنیتی، دست به اعتصاب غذا زده است و در پی وخامت حالش، یک بار هم به بهداری منتقل شد. با این حال، مسئولان زندان تهدید کرده‌اند که اگر به اعتصاب خود پایان ندهد، به سلول انفرادی منتقل خواهد شد.»

رضا محمدحسینی اردیبهشت سال ۱۴۰۲ در منزل شخصی خود بازداشت شد. اتهامات او "عضویت در گروه‌های مخالف نظام با هدف برهم زدن امنیت کشور"، "اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور"، "فعالیت تبلیغی علیه جمهوری اسلامی" و "تمرد نسبت به ماموران در حین انجام وظیفه" اعلام و او به ۱۴ سال و شش ماه حبس و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد.

اعدام و زندان نمی‌تواند صدای آزادیخواهی ما را خاموش کند

او پیش تر در پیامی از زندان نوشته بود: ما، زندانیان سیاسی با تمام فشارها، سرکوب‌ها و شکنجه‌ها ایستاده‌ایم تا صدای مردمی باشیم که در برابر این بیداد سکوت نکرده‌اند.

امروز جان‌های بسیاری در خطر است. از جمله عزیزانی چون پخشان عزیزی، بهروز احسانی، مهدی حسنی و چهار زندانی عقیدتی اهل سنت بلوچ که به واحد دو زندان قزلحصار منتقل شده‌اند. این افراد نه تنها قربانی استبداد، بلکه نمایانگر چهره واقعی سیستمی هستند که عدالت را به نفع بقای خود سرکوب می‌کند. اما اعدام نه توان خاموش کردن صداها را دارد و نه می‌تواند حقیقت را تغییر دهد.

هرکس در برابر این جنایات، بی‌تفاوت بماند، به‌ نوعی شریک جرم آمران و عاملان آن است. وظیفه همه ماست که فارغ از هرگونه اختلاف، تلاش‌مان را بر شکستن تیغه این ابزار سرکوب متمرکز کنیم.