- تحولات منطقه‌ای جمهوری اسلامی را در آستانه فروپاشی قرار داده است
- سقوط رژیم اسد؛ منبع آمریکايی: خاورمیانه در آستانه تحولات بی‌سابقه
- اگر آینده سوریه نامشخص است اما آینده ایران کاملا روشن است؛ چرا؟
- تحولات مهم منطقه؛ آهای اپوزیسیون ایرانی از خواب گران بیدار شوید!
- سقوط اسد؛ پیامدهای شکست استراتژیک جمهوری اسلامی در سوریه
- آیا تغییر رژیم در ایران محور سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ خواهد بود؟
- دود شدن توهمات و خیالبافی محور مقاومت و عمق استراتژیک خامنه‌ای
- چگونه مقاومت آهوهای ایران در دل هیولای عمامه بسر سازمان می یابد؟
- فیلم؛ پیام مهم شاهزاده رضا پهلوی: فرصتی تازه برای آزادی ایران عزیز
- رئیس جمهور دموکرات که به شاه خیانت کرد مُرد؛ فیلم انتقاد پرزیدنت ریگان
- هشدار مقام سابق حکومتی؛ جمهوری اسلامی با تنفس مصنوعی زنده است
- مقام ارشد روسی در باره اسد حرف می زند اما خطابش به خامنه‌ای است
- تصاویر اختصاصی خبرگزاری تروریستی سپاه پاسداران که کار دستش داد
- مقلم ارشد اسرائیلی خطاب به تروریست‌های حوثی: نوبت شما هم خواهد رسید
- ایران کجاست؟! با سرعتی خیره‌کننده درحال بهره‌برداری از میادین مشترک هستند
- اعتراف مقام حکومتی؛ از اعتراضات حتی اگر براندازانه هم نباشد می‌ترسیم
- بازداشت روزنامه‌نگار خارجی در ایران شرم‌آور است؛ ابزار معامله نیست
- صدراعظم آلمان ایلان ماسک را به مداخله در انتخابات این کشور متهم کرد
- فیلم؛ بازداشت اعضای خانواده‌های شهدا و ایثارگران: نشانه‌های فروپاشی
- در اوین جا نیست؛ زندانی سیاسی در "حسینیه" زندان نگهداری می شود
- آمریکا: خامنه‌ای را به خاطر سرکوب فعالان مدنی پاسخگو خواهیم کرد
- پس از ۱۵ سال حبس به خانواده اش گفتند پس فردا اعدام خواهد شد
- ایران کجاست؟! با سرعتی خیره‌کننده درحال بهره‌برداری از میادین مشترک هستند
- هرگونه تفرقه بازی محکوم است چه بی حرمتی به مزار چه کلام توهین آمیز
- ادامه سیاست گروگانگیری و آدم‌ربایی در جمهوری اسلامی؛ مورد تازه
- احضار بازیکن فوتبال به کمیته اخلاق: باید درباره این اتفاق توضیح دهی!
- فاجعه پشت فاجعه؛ قطع درختی که یک نماد تاریخی بود: اعتراض شدید
- تصاویری ناراحت‌کننده از خشک شدن تالاب انزلی زیباترین تالاب شمال
- فیلم؛ اینهم تلو تلو خوردن یک ربات فوتبالیست در چین پس از زدن گُل
- سرقت اموال تاریخی از آرامگاهی که دسترسی به آن بسیار دشوار است
- فیلم؛ خواننده اپرا که مجذوب موسیقی محلی ایران بود: ویدئو را ببینید
- نسخه بدون سانسور فیلمی که کارگردانان آن به اشاعه فساد متهم شدند
- سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" ۸۰ ساله شد؛ ویدئو با صدای بنان
- نوبل ادبیات؛ نثر شاعرانه‌اش که شکنندگی زندگی انسان را آشکار می‌کند
- کاریکاتور؛ هر موقع این عصا را دست آقا دیدید یعنی بدجوری ترسیده
- کاریکاتور فعال ضد اسرائیلی: گنبد آهنین عربی برای حمایت از اسرائیل
- کاریکاتور انتخاباتی؛ در جمهوری اسلامی جایی برای انتخاب نیست
- کاریکاتوری از شکم آخوند داعشی، بازمانده نسل هارون الرشید در مشهد
ایران‌پرس‌نیوز به هیچ گروه سیاسی وابسته نیست و از هیچ کجا حمایت مالی دریافت نمی‌کند.
شنبه، 13 خرداد ماه 1391 برابر با 2012 Saturday 02 June
كارگران گرفتار
شرق: اين روزها سخن از كارگران در محافل اقتصادي زياد به ميان مي‌آيد و كارشناسان اقتصادي بيش از هر زمان ديگري به ياد كارگران هستند. اين اما به معناي آن نيست كه كارگران شرايط خوبي را مزه‌مزه مي‌كنند بلكه دقيقا آفت اقتصادي كه گريبان توليد را گرفته باعث شده است تا صاحبنظران اقتصاد وضع نامساعد كارگران را نشانه‌اي براي وضع نامساعد توليد بدانند. البته بسياري بر اين باورند كه به دليل ساختارهاي اقتصادي حتي اگر توليد شرايط مساعدي هم داشت باز هم كارگران با گره‌هاي اقتصادي زيادي دست به گريبان بودند. ولي در حال حاضر فارغ از اين ادعا شرايط حاكم بر اقتصاد كارگران، بهترين نشانه براي به تصويركشيدن وضع توليد شده است. هر چند كه برنامه‌ريزان دولتي اقتصاد بر اين باورند كه در چندسال گذشته و درست در شرايطي كه اقتصاد ايران بيشترين درآمدهاي نفتي و همچنين بيشترين رشد واردات را تجربه كرده است، توليد نيز در اوج قرار داشته است ولي باز چاره‌اي نمي‌ماند كه براي دورشدن از بحران واقعيت موجود در اقتصاد ايران كه چيزي جز گرفتاري توليد نيست را باور كرد و كارگران حتما مي‌توانند يكي از مولفه‌هايي باشند كه اين واقعيت را به اثبات مي‌رسانند. حال در اوج گره اقتصادي براي كارگران و برنامه‌هاي دولت، ديروز فارس در خبري نوشت كه كمتر از پنج‌درصد كارگران امكان استفاده از مجموعه‌هاي رفاهي وزارت تعاون، كار و رفاه را دارند. يا به عبارتي مي‌توان گفت كه همزمان با قفل‌شدن معيشت در توليد، كارگران حتي امكان استفاده از مزيت‌هاي دولتي يا عمومي را هم ندارند. اين نكته را اما نبايد فراموش كرد كه همه اين گره‌ها ناشي از تنگنايي است كه توليد و توليد‌كنندگان در آن قرار دارند. بدون شك اگر توليد در شرايطي قرار داشت كه هزينه‌هاي منطقي را مزه‌مزه مي‌كرد گردش سرمايه‌هاي اقتصادي به گونه‌اي شكل مي‌گرفت كه كارگران از سود ناشي از فعاليت‌هاي مولد كمترين آسيب را مي‌ديدند. اما اكنون هزينه توليد آنقدر افزايش يافته است كه كارفرمايان با كاستن سهم كارگران از منحني هزينه توليد سعي در ايجاد توازن در جدول هزينه‌هاي توليد دارند. برآوردهاي موجود نشان مي‌دهد از مجموع هزينه‌هاي توليد تنها هشت تا ۱۲درصد را سهم دستمزد كارگران تشكيل مي‌دهد. به بيان ديگر دستمزد كارگران كمترين ضريب هزينه‌ها را به خود اختصاص داده يا ميزان هزينه دستمزد كارگران يك واحد صنعتي و توليدي در قميت تمام شده كالا هشت تا 12درصد برآورد مي‌شود. اين رقم در مقايسه با ارقام مربوط به تهيه مواد اوليه، سوخت و حمل‌ونقل، نگهداري تاسيسات و موارد حمايتي از جمله بيمه واحد صنعتي و... رقم نسبتا ناچيزي محسوب مي‌شود. با اين همه كارگران نخستين قربانيان شرايط بحراني واحد صنعتي هستند كه به بهانه كاهش هزينه‌ها، از كارخود اخراج يا با پايان قرارداد موقت، بيكار مي‌شوند با اين اميد كه در نهايت كارفرما بتواند از شرايط بحراني عبور كرده و واحد صنعتي و توليدي را سرپا نگه دارد. در واحدهاي دولتي نيز به نظر مي‌رسد در حال حاضر كارگران نخستين افرادي هستند كه بايد كمترين بهره‌ها را داشته باشند، وقتي فقط پنج‌درصد كارگران طعم امكانات رفاهي وزارت كار را مي‌چشند ديگر هيچ شكي باقي نمي‌ماند كه كارگران علاوه بر تحمل مشكلات توليد بايد معضل بي‌توجهي خدمات دولتي را نيز روي شانه بگيرند. رجبعلي شهسواري، يك فعال حقوق كارگران قراردادي به ايلنا مي‌گويد: با درنظرگرفتن ماليات و همچنين قيمت بالاي موادخام، هزينه‌هاي توليد به‌شدت افزايش پيدا كرده كه در مواقع بحراني، باعث اخراج و تعديل نيروي كار مي‌شود و در اين زمينه دولت بايد همكاري بيشتري با كارفرمايان داشته باشد. فرامرز توفيقي، مسوول كميته مزد شوراي‌عالي كار نيز در اين‌باره مي‌گويد: دولت بايد سياست‌هاي حمايتي خود را از قالب شعار به حالت عمل درآورد و با ارايه تسهيلات بانكي مناسب از كارفرمايان حمايت كند، چراكه با توجه به هزينه‌هاي بالاي مواد اوليه در شرايط تحريم و همچنين جريمه‌هاي بالاي سيستم بانكي كشور، صنعتگران با مشكلات زيادي مواجه مي‌شوند. بدون شك كارفرمايان در حال حاضر خود با مشكلات بسيار زيادي دست به گريبان‌اند اما اينكه چرا دولتي‌ها به‌رغم دميدن در شعار عدالت پيچ امكانات را روي بدنه انساني توليد بسته‌اند پرسشي است كه به نظر مي‌رسد فقط مسوولان دولتي بايد پاسخي براي آن ارايه دهند.
