«دشت داراب» فارس ديگر دار «آب» نيست

روزنامه ابتکار: دشت داراب، زماني آن قدر آب داشت كه دار و آب ناميده شد؛ دشتي سرسبز و پر از درختاني كه بودنشان به وجود آب وابسته بود و هر رهگذري را در گرماي شرق فارس، ميهمان سايه و صداي سار و آب مي‌كردند؛ جايي كه خانه آب ناميده مي‌شد، امروز خشكيده است.
دشت داراب در جنوب خاوري استان فارس، در يك ناحيه گرمسيري نيمه خشك قرار دارد و در گروه دشت‌هاي وسيع فارس دسته‌بندي مي‌شود.
به‌ اعتقاد كارشناسان آب منطقه‌اي فارس، خشكسالي‌هاي پي‌در‌پي، ‌حفر چاه‌هاي غيرمجاز و بهره‌برداري بي‌رويه از چاه‌هاي كشاورزي، زمينه‌اي فراهم كرد تا امروز شاهد كم‌آبي بسياري از چاه‌ها، افت قابل توجه سطح آب‌هاي زيرزميني و خشك شدن برخي چشمه‌هاي پرآب و بسيار قديمي آهكي مانند نقش‌شاهپور باشيم. در پي اين امر، هم اينك هيچ اثري از آباداني و حيات در كوچه‌پس‌كوچه‌هاي كاه‌گلي و قديمي برخي روستاهاي همجوار اين منابع آبي مشاهده نمي‌شود؛ روستاهايي كه به ويرانه بدل شده‌اند.
مساحت اين دشت پهناور 1492 كيلومتر مربع و ارتفاعش از دريا 1300 متر ثبت شده است، دشتي كه از”رودبال” تغذيه مي‌شد، رودخانه‌اي كه اگر باران خوب نمي‌باريد، مدتي از سال، خشك و باقي سال، آب در آن جاري بود. اكنون”رود‌بال”،‌ ديگر آب ندارد.
براساس آمارهاي ثبت شده، ميانگين بارندگي دشت داراب در طول يك دوره 30 ساله معادل 275 ميليمتر در سال بوده است. بر مبناي آخرين آمار كه سال 1388 تهيه شده است، در اين دشت 4621 حلقه چاه عميق و نيمه عميق وجود دارد، چاه‌هايي كه براي مصارف شرب، صنعت و كشاورزي مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
پيش از اين در اين دشت 44 دهنه چشمه وجود داشته كه در سال گذشته 23 دهنه از آنها خشك شده و از تعداد 29 رشته قنات قديمي هم اكنون 21 رشته آب‌دار است و باقي، خشكيده‌اند.
بررسي‌هاي انجام شده توسط دفتر مطالعات پايه منابع آب شركت آب منطقه‌اي فارس كه ازطريق اندازه‌گيري‌هاي كمي و كيفي چاه‌هاي مشاهده‌اي اين دشت به‌دست آمده، حاكي از افت سطح آب كل سفره به ميزان 21 متر طي مدت 17 سال است.