شمخانی از طریق شرکتی که در دبی مستقر است، میلیاردها دلار از فروش نفت ایران و روسیه کسب کرده و نقشی کلیدی در بازارهای بین‌المللی نفت ایفا می‌کند.

افراد آشنا به‌عملیات شمخانی گزارش داده‌اند که او با استفاده از شبکه‌ای پیچیده از شرکت‌ها، بخش عمده‌ای از صادرات نفت خام ایران و روسیه را کنترل می‌کند.

هم‌چنین این شبکه به فروش نفت کشورهای غیرتحریمی نیز می‌پردازد و نفت خام را در حوزه‌های مختلف ترکیب و تغییر نام تجاری می‌دهد تا منشأ آن برای خریداران قابل شناسایی نباشد. این اقدامات به رژیم ایران و روسیه کمک می‌کند تا با وجود تحریم‌ها، به فروش نفت خود ادامه دهند.

بلومبرگ اشاره می‌کند که نفوذ حسین شمخانی به حدی گسترده است که محصولات نفتی مرتبط با شبکه او به شرکت‌های بزرگ جهانی مانند سینوپک چین، شورون آمریکا و بریتیش پترولیوم بریتانیا نیز رسیده است. در حالی که واشنگتن برای محدود کردن این تجارت تلاش می‌کند، اما کشورهای متعددی از جمله امارات متحده عربی و چین با این تحریم‌ها همراه نیستند و به همکاری با شبکه شمخانی ادامه می‌دهند.

گزارشها نشان می‌دهند که حسین شمخانی به‌عنوان یکی از سه تاجر بزرگ نفت صادراتی ایران شناخته می‌شود. او یک ناوگان دریایی با دهها نفتکش را کنترل می‌کند و شبکه تجاری او تأثیر قابل توجهی بر بازار نفت جهانی دارد. با این حال، شمخانی ادعا کرده که هیچ نقشی در مدیریت میلاووس ندارد و فعالیت‌هایش در حوزه لجستیک محدود است.

افشاگری های بلومبرگ نشان می‌دهد که امپراتوری نفتی شمخانی به‌شدت با اقتصاد سایه‌ای مرتبط است که پس از تهاجم روسیه به اوکراین شکل گرفته است. این امپراتوری نشان‌دهنده همکاری های رو به افزایش بین تهران و مسکو است که به‌دنبال تشدید تحریم‌های بین‌المللی علیه هر دو کشور، برای تقویت توانایی‌های اقتصادی و نظامی خود تلاش می‌کنند.