«مؤسسه فریزر عدد شاخص آزادی اقتصادی ایران را از ۱۰عدد ۴.۵۳ اعلام کرده که نشان‌دهنده‌ اندکی کاهش نسبت به عدد ۴.۵۸ در سال گذشته است. داده‌های مؤسسه فریزر بیانگر آن است که امتیاز ایران در چهار زیر شاخص «اندازه دولت»، «سیستم حقوقی و حقوق مالکیت»، «مقررات» و «پول قوی» کاهش نسبی داشته است»

مؤسسه فریزرمی‌گوید، ایران یک‌بار دیگر در بین ۱۰کشور قعرنشین در شاخص آزادی اقتصادی قرار گرفته است. بقیه هم شامل کنگو، الجزایر، آرژانتین، لیبی، یمن، سودان، سوریه، زیمبابوه و ونزوئلا با کسب کمترین نمره در انتهای فهرست آزادی اقتصادی جای دارند.

این وضعیت تحقیر‌آمیز برای ملتی با سابقه تمدن بزرگ و کهن، البته برای مافیای انحصارطلب و ضدتوسعه ملی، منافع سرشاری دارد که به قیمت از هستی ساقط کردن صاحبان اصلی ایران به کسب و حفظ آن مشغولند.

فرشاد مومنی اقتصاددان با مقایسه مناسبات حاکم بر اقتصاد ایران با قمار باز رمان داستایوفسکی می‌گوید: طی ۱۵سال گذشته ترجیح ساختار قدرت این بوده است که مسائلش را به‌صورت غیربرنامه‌ای و به‌صورت موردی و جزیی و جزیره‌ای حل کند. به همین دلیل در ۱۵سال گذشته قادر به حل هیچ مسأله منفردی نبودند و چقدر خسارت به کشور تحمیل شد به همین دلیل است که همه بحران ها حادتر می‌شود.