به گفته خبرگزاری "میدل‌ایست آی" مساعد شامگاه یکشنبه (۱۷ ژانویه) ناگزیر شد به مراجع امداد ترکیه مراجعه کند، زیرا "از فشار سرما در حال یخ زدن" بود.

نیروهای امنیتی ترکیه به "میدل‌ایست آی" (MEE) تأکید کرده‌اند: «ما او را به ایران تحویل نمی‌دهیم؛ زیرا مجازات سختی در انتظار اوست، درحالی‌که او روزنامه‌نگار است و نه جنایتکار».

آنها گفته‌اند که محمد مساعد در یک مرکز استرداد مهاجران غیرقانونی نگهداری می‌شود تا مجامع بین‌المللی به تقاضای پناهندگی او رسیدگی کنند.

محمد مساعد بدون گذرنامه قانونی از مرز گذشته و وارد ترکیه شده است.

کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران (CPJ) روز دوشنبه ۲۹ دی، برابر ۱۸ ژانویه، از مقامات ترکیه خواست از اخراج محمد مساعد و تحویل او به ایران خودداری کنند.

محمد مساعد روز قبل از طریق یک برنامه پیام‌رسان با کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران تماس گرفت و خبر داد که پس از عبور از ایران در شهر مرزی وان توسط پلیس مرزی ترکیه بازداشت شده است.

مساعد روزنامه‌نگار افشاگر و برنده جایزه بین‌المللی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۲۰ است. او در تابستان امسال به اتهام "تبانی علیه امنیت ملی" و "تبلیغ علیه نظام" به چهار سال و نه ماه حبس، دو سال ممنوعیت از فعالیت روزنامه‌نگاری و دو سال محرومیت از استفاده از همه وسایل ارتباطی محکوم شد.

مساعد تاکنون به دلیل فعالیت‌های روزنامه‌نگاری افشاگرانه‌اش دوبار دستگیر شده است. از جمله فعالیت‌های او می‌توان به اطلاع‌رسانی درباره قطع اینترنت هنگام اعتراضات آبان‌۱۳۹۸، گزارش در باره فساد حکومتی، اختلاس، مشکلات کارگری و همچنین عملکرد ضعیف دولت ایران در مقابله با ویروس کرونا نام برد.

محمد مساعد همچنین یکی از برندگان جایزه آزادی بیان دویچه‌‌وله در سال ۲۰۲۰ بود. او که امکان خروج از ایران را نداشت در پیامی ویدئویی از تهران به مناسبت دریافت این جایزه، بر اهمیت جریان آزاد اطلاعات به ویژه در روزهای بحرانی کرونا تأکید کرد و گفت: «ما خبرنگار هستیم؛ روابط عمومی و سرباز دولت‌ها نیستیم.»

اطلاعیه شورای همبستگی پناهندگان در ترکیه
یکشنبه، 23 آذر ماه 1399 = 13-12 2020

بار دیگر حکومت تروریست و فاشیست جمهوری اسلامی در یک اقدام ضد بشری ارسلان رضایی یکی از پناهجویان ایرانی در ترکیه را ترور کرد. ارسلان رضایی انسانی آزاداندیش و گرداننده کانال تلگرامی و اینستاگرامی “خرافاتکده” بود.
رژیم جمهوری اسلامی در روز جهانی حقوق بشر در یک جنایت تازه ارسلان رضایی را ترور کرد. ایشان در حالی که برای نجات جان خود به ترکیه به عنوان “مکانی امن” پناه آورده بود و تحت حمایت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل قرار داشت ترور گردید. این واقعه بیانگر آن است که متاسفانه این سازمان و دیگر نهادها و ارگان‌های مدافع حقوق بشر صدای او و همفکرانش را هیچ‌وقت نشنیده‌اند. در کمال تاسف هر بار باید شاهد از دست دادن یکی از همراهان پناهجویمان باشیم. ما بارها اعلام کرده‌ایم که ترکیه برای افرادی که برای نجات جان خود از ایران فرار کرده‌اند مکان امنی نیست. راستی چقدر باید قربانی دهیم، ترور شویم، ربوده شویم و یا با مرگ مشکوک مواجه شویم تا صدایمان شنیده شود؟
آیا بعد از ربوده شدن ابولحسن مجتهدزاده در سال شصت ‌و هفت، علی اکبر قربانی در سال هفتاد و یک، ترور فولادوند مدیر شبکه جم در سال هشتاد و پنج، فرشید علوی آبگرم در سال نود و هفت، مسعود مولوی در سال نود هشت و…مواردی که نه هیچ‌وقت ثبت شدند و نه بازتاب رسانه‌ای پیدا کردند، زیرا که از ترس دیپورت و یا عدم رسیدگی مناسب به پرونده، بسیاری از پناهجویان به سکوت وادار شده‌اند. آیا زمان آن نرسیده است که تصمیمات اساسی در رابطه با افرادی که امنیت شان در خطر است گرفته شود. شورای همبستگی بارها رو به مجامع بین‌المللی و انسان‌های آزاداندیش هشدار داده و در خواست کرده‌ است که شرایط غیر قابل تحمل پناهجویان ایرانی در ترکیه را دریابند .اما متاسفانه تا به حال این درخواست بی پاسخ مانده است. تا کی باید ارسلان‌ها ترور شوند تا صدای مظلومیتشان شنیده شود.
متاسفانه ارمغان روز جهانی حقوق بشر برای پناهجویان ایرانی در ترکیه مرگ و ترور انسان آزادی‌خواهی بود که برای نجات جانش از دست حاکمیت رژیم فاسد و فاشیست جمهوری اسلامی فرار کرده بود. عامل قتل ارسلان رژیم جمهوری اسلامی است. اما کمیساریای عالی پناهندگان و دولت ترکیه نیز در قبال حفظ امنیت پناهجویان مسئول هستند. ارسلان از دست حاکمیتی که فعالیت هیچ دگراندیشی را تاب نمی آورد فرار کرد، تا در پناه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان‌ملل به امنیت، آرامش و رسیدن به ابتدایی‌ترین حق و حقوق (آزادی قلم و بیان) برسد. اما متاسفانه که این مکان به قتل‌گاه وی تبدیل شد.
در پی ترور ارسلان نهادهای وابسته به حکومت از جمله سپاه پاسداران تروریست ایران، در رسانه های خود اعلام کردند؛ این شخص به مقدسات اسلام توهین کرده است و به درک واصل شد.

این اظهار نظر سپاه پاسداران اعتراف آشکار به انجام این جنایت است. نباید اجازه داد که جمهوری اسلامی با این گستاخی پناهجویان بی‌پناه را ترور کند. جرم ارسلان دفاع از آزادی قلم و بیان بود. حقی که ده‌ها سال است توسط مجامع بین‌المللی به‌رسمیت شناخته شده است. حکومت جمهوری اسلامی، ایران را برای آزادی‌خواهان و دگراندیشان به جهنم تبدیل کرده است. ارسلان و ده‌ها هزار پناهجوی دیگر از شر استبداد، تبعیض و بی‌عدالتی فرار کرده‌اند. آنان همان کسانی هستند که سازمان ملل، عفو بین‌الملل و… هر ساله جمهوری اسلامی را به جرم نقض حق و حقوق‌شان محکوم می‌کنند و برای حمایت از آن‌ها اعلامیه صادر می نمایند. اما در کمال ناباوری در پروسه پناهندگی و تلاش برای باز اسکان مجدد، آنان را بدون هیچ چتر حمایتی امنیتی، مادی و معنوی رها کرده‌اند.
شورای همبستگی ضمن محکوم کردن ترور ارسلان رضایی از تمام نهادها، سازمان‌های حقوق بشری و آزادی‌خواه و انسان دوست درخواست می کند به یاری و کمک پناهجویان بیایند. برای نجات آن‌ها از شرایط موجود اقداماتی عملی انجام دهند. تا بیشتر از این شاهد ترور پناهجویان و از دست دادن حق و حقوق پایمال شده آنان نباشیم. ما بارها گفته‌ایم و تکرار می‌کنیم؛ ترکیه برای افرادی که در ایران جانشان در خطر بوده مکان امنی نیست. شورای همبستگی از کمیساریا و کشورهای پناهنده پذیر تقاضامند است که رسیدگی به پرونده های اضطراری و افراد آسیب‌پذیر را سریعا در دستور کار قرار دهد.

شورای همبستگی پناهندگان در ترکیه
تاریخ ۲۰۲۰/۱۲/۱۲