وقتی از «قدیمی‌ترین کشورها» سخن می‌گوییم، منظور ملت‌هایی است با طولانی‌ترین تاریخ‌های مکتوب، جایی که فرهنگ، سیاست و جامعه در طول سده‌ها و حتی هزاره‌ها تکامل یافته‌اند. این کشورها شاهد ظهور و سقوط امپراتوری‌ها، دگرگونی حکومت‌ها و تحول جوامع بوده‌اند و اثری ماندگار بر جهان مدرن گذاشته‌اند. در سال ۲۰۲۵، چندین کشور به خاطر قدمت چشمگیر و تداوم تاریخی‌شان شاخص هستند.

روزنامه تایمز هندوستان به نقل از پایگاه خبری «مرور جمعیت جهان-قدیمی‌ترین کشورها در سال ۲۰۲۵» این رده‌بندی را منتشر کرده است.

ایران (۳۲۰۰ پیش از میلاد)

ایران که در گذشته با نام پارس شناخته می‌شد، یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های پیوسته جهان است. میراث فرهنگی غنی آن شامل معماری باشکوه، پیشرفت‌های اولیه در ریاضیات و نجوم، و ایجاد یکی از نخستین حکومت‌های بوروکراتیک بود. نفوذ ایران از طریق امپراتوری‌هایی چون هخامنشی و ساسانی در سراسر خاورمیانه گسترش یافت و میراثی ماندگار در هنر، زبان و شیوه‌های حکومتی به جا گذاشت.

مصر (۳۱۰۰ پیش از میلاد)

مصر باستان به خاطر فرعون‌ها، اهرام عظیم، معابد و خط هیروگلیف مشهور است. این کشور که یکی از نخستین تمدن‌های جهان است، در کنار رود نیل، کشاورزی، ریاضیات و پزشکی را توسعه داد و بر فرهنگ‌های همسایه اثر گذاشت. میراثی جاودان در هنر، معماری و آیین‌های مذهبی از مصر به جا مانده است.

ویتنام (۲۸۷۹ پیش از میلاد)

ویتنام تاریخی طولانی دارد که با سلسله‌های اولیه، تمدن رودخانه سرخ و تبادلات فرهنگی با چین و آسیای جنوب شرقی شناخته می‌شود. سنت‌های آن شامل فلسفه کنفوسیوسی، ادبیات غنی و هنرهای منحصربه‌فرد است که همچنان جامعه و هویت مدرن ویتنام را شکل می‌دهند.

چین (۲۰۷۰ پیش از میلاد)

چین خاستگاه یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های پیوسته جهان است که با سلسله «شیا» آغاز شد. نوآوری‌هایی چون کاغذسازی، قطب‌نما، باروت و چاپ از چین برخاست. فلسفه، ادبیات و حکومت چینی بخش بزرگی از شرق آسیا را تحت تأثیر قرار داده و همچنان بر فرهنگ و تجارت جهانی اثرگذار است.

هند (۲۰۰۰ پیش از میلاد)

تمدن باستانی دره سند در هند، پیشگام در شهرسازی، تجارت و خط ابتدایی بود. در طول هزاره‌ها، هند زبان‌ها، ادیان و آیین‌های فرهنگی گوناگونی پروراند، از جمله هندوئیسم، بودیسم و جینیسم. دستاوردهای هند در ریاضیات، علوم و فلسفه نیز همچنان تأثیری جهانی دارند.