دلیلش چیست؟

مثلاً در مورد قیمت بنزین و سوخت و یارانه های مربوط به حامل‌های انرژی این تصمیمی است که همه در مورد آن وفاق دارند، آقای پزشکیان از وفاق می‌گویند، ولی وقتی می‌رود برای اجرا دچار تردید می‌شوند، چرا که حاکمیت اجرای آن را نمی تواند برنامه ریزی کند و نگرانی دارد برای اجرا؛ یا مثلاً همین بحث حجاب، بحث جدی حجاب و فیلترینگ وجود دارد وقتی شما می‌نشینید حتی با اصولگرایان یا افراد مختلف که بحث می‌کنید می‌بینید که نظرشان خیلی فرق نمی‌کنند راه حل هم که مشخص است و تصمیم هم گرفته می شود که چگونه بروند به سمت اعتدال و تنش در جامعه ایجاد نکنند و آزادی‌های مشروع را برای مردم در نظر بگیرند؛ وقتی به این جا می‌رسند به یک وفاقی هم پشت پرده می‌رسند اما می‌بینند به هر دلیلی این را اجرا نمی کنند و دوباره می رسند به بی تصمیمی.

به نظرتان بی‌تصمیمی یا کم تصمیمی یا دیر تصمیمی چه دلایلی دارد؟

دلایل مختلف دارد و چون بیان دلایلش سخت است و باید سانسور کنید (چون نظام از واکنش مردم می ترسد) این طور می‌خواهم بگویم که بی‌تصمیمی برای کشور سم است و ما آلان رسیدیم به یک نوع بی تصمیمی و این بی‌تصمیمی‌ها صدمه خیلی جدی می‌زند.

خامنه‌ای درمانده و زمین‌گیر شده

در این میان برخی کارشناسان داخلی در توصیف وضعیت کنونی نظام برخلاف پسر رفسنجانی درمی‌یابند که واژه‌های معمول مانند بحران و بن‌بست نارسا هستند و ناگزیر کلماتی مانند «ابر بحران»، «باتلاق»، «بر لبهٔ پرتگاه» و امثالهم را به‌کار می‌برند یا گاه از تصاویر و تشبیهات سوررئالیستی استفاده می‌کنند.

از جمله مسعود نیلی، اقتصاددان از خطر سرمازدگی حکمرانان می‌گوید و هشدار می‌دهد: اصولا میز مشخص و مسئولی برای تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری وجود ندارد. نظام تصمیم‌گیری در لابه‌لای دهها شورای عالی و کمیسیون دیری است که به کما رفته است. دیر وقتی است که در این کشور هیچ تصمیمی گرفته نمی‌شود.

عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی نیز وضعیت رژیم خامنه ای را به خودرویی تشبیه می‌کند که راننده ندارد یا اگر هم راننده‌ای باشد، مهار اجزای آن در دست او نیست. مهمتر از همه این‌که مقصد سفر نیز معلوم نیست، یا اتفاق‌نظر نسبت به آن وجود ندارد. تعداد مسافران آن اضافه بر ظرفیت هستند. سوخت کافی هم ندارد. خلاصه با این خودرو نمی‌توان رانندگی کرد و سالم به جایی رسید...