تحول استراتژیک در خاورمیانه

سرنگونی اسد، که با فرار او از کشور همراه بود، نقطه عطفی در پایان نقش آفرینی نظامی و سیاسی این دیکتاتور در منطقه به‌شمار می‌رود. این فروپاشی، در ادامه ۱۴ماه جنگ میان اسراییل، حماس، حزب‌الله و دیگر نیروهای مزدور رژیم ایران رخ داد، و «محور مقاومت» تحت امر تهران را با شکست هایی سنگین روبه‌رو کرد.

شکست محور مزدوران خامنه ای

حزب‌الله لبنان: این نیروی نیابتی رژیم تهران، پس از از دست دادن رهبر خود، حسن نصرالله، در حمله هوایی اسراییل و تحمل خسارات سنگین در زیرساخت‌های نظامی‌اش، ماه گذشته به شرایط تحقیرآمیز آتش‌بس با اسراییل تن داد.

حماس: اسراییل در بیش از یک سال گذشته، با بمباران شدید نوار غزه، نه تنها زیرساخت‌های نظامی حماس را نابود کرد بلکه تعداد زیادی از فرماندهان ارشد این گروه، از جمله یحیی سنوار، کشته شدند.

جمهوری اسلامی: برای نخستین بار، اسراییل مستقیم به مواضع نظامی و تأسیسات موشکی و دفاعی این رژیم در ایران حمله کرد. از دست رفتن بخش قابل توجهی از توان موشکی و سامانه‌های دفاع هوایی، ضربه‌ای سنگین به آنها وارد کرد و آسیب‌پذیری آن را آشکار ساخت.

آینده‌ای نامعلوم برای متحدان اسد

سرنگونی اسد نه تنها خلأ قدرت در سوریه ایجاد کرده بلکه ضربه‌ای استراتژیک به رژیم تهران و مزدورانش در منطقه وارد کرده است. رژیمی که سال‌ها با حمایت از دیکتاتوری اسد و نیروهای نیابتی‌اش تلاش می‌کرد بر خاورمیانه مسلط شود، اکنون با انزوای بیشتر و فشارهای سنگین داخلی و خارجی روبه‌رو است.

فروپاشی رژیم اسد، نشانگر افول استراتژیک محور مزدوران ولایت فقیه و گشایشی برای حرکت به سوی خاورمیانه‌ای آزادتر است. اما آینده منطقه، هم‌چنان به هوشیاری مردم سوریه و جامعه بین‌المللی بستگی دارد.