لندن، هشتم ژوئن ۱۹۴۶ / ۱۸ خرداد ۱۳۲۵: دستۀ کوچکی از سربازان ایرانی در رژۀ عظیمی که برای بزرگداشت پیروزی متفقین بر آلمان نازی برگزار شده، حضور دارند (عکس زیر). از نظر احمد قوام، نخستوزیر وقت، حضور ایران در این مراسم به معنای رسمیت بخشیدن به نقش ایران در پیروزی متفقین بود.
در جشن بزرگی که بریتانیا به مناسبت پیروزی بر آلمان نازی برگزار کرد، علاوه بر کشورهای متفق و «مشترکالمنافع»، از همه کشورهایی که به نحوی در پیروزی سهم داشتند، دعوت شده بود. رسانههای جمهوری اسلامی شرکت هیئت ایرانی در جشن لندن را با دید منفی نگریستهاند. اما مقامات ایرانی در آن سالها نگاهی کاملاً متفاوت داشتند. از نظر آنان ایران با عهدهدار شدن نقش «پل پیروزی»، سهم بزرگی در پیروزی متفقین بر دوش گرفته بود.
علاوه بر این، تردید نیست که احمد قوام تلاش میکرد تا خاطرۀ تبلیغات گستردۀ غربیها در آغاز جنگ، مبنی بر گرایش ایران به آلمان نازی را از یادها پاک کند. در آن شرایط، ایران با شرکت در جشن پیروزی متفقین جایگاه خود در روابط بینالملل را نشان میداد.
ایران داوطلبانه نقشی در پیروزی متفقین در جنگ نداشت و واقعیت این است که بریتانیا سالها در افغانستان و بخصوص در هرات با ایران جنگید و افغانستان را از ایران جدا کرد و در هرات سالها جنگهای خونینی در گرفت و بسیاری از سربازان ایرانی بدست سربازان بریتانیایی کشته شدند
برای همین ایرانیان به آلمان نازی نظر بهتری داشتند و حتی آلمانها در ایران بوسیله تیمورتاش یکی از افراد مورد اعتماد و هیتلر حزب نازی تشکیل دادند و مهندسان آلمانی را هم به ایران آورد که رضا شاه با این کارها موافق نبود چون رضا شاه یک وطنپرست ملی گرا بود
پس از زندانی کردن تیمورتاش ایران اعلام بی طرفی کرد ولی بدست بریتانیا و روسیه اشغال شد
ولی در مورد آذربایجان-ایران آمریکا استالین را تهدید اتمی کرد تا اینکه روسها از آذربایجان بیرون رفتند و اینجا بود که آمریکا نزدیکترین متحد ایران شد