سرشکستگی ملی در فوتبال؛ ما را ببخش تاریخ
رسول بهروش در ورزش مدیا نوشت: نه این که آن دو نامزد شکستخورده تحفه خاصی بوده باشند. این جماعت یکی از یکی بدتر بودند و گزینش بین آنها، حقیقتا جانکاه و دردناک به نظر میرسید. با این حال هر طور که حساب کنیم انتخاب مهدی تاج با قاطعیت آرا برای زعامت فدراسیون فوتبال، یک «سرشکستگی ملی» بود.
مردی که در دوران مدیریتش آن همه فاجعه بار آورد، بزرگترین بدهی تاریخ فوتبال ایران را رقم زد و با شامورتیبازی «قلبدرد» کنار رفت، دوباره به صحنه برگشت و کرسی ریاست را فتح کرد، بیآنکه از میلیونها آدم ناراضی کاری بر بیاید.
بعد از شمارش آرا، مهدی تاح ایستاد و فاتحانه برای کفزنندگان دست تکان داد، آن هم در حالی که فقط چند روز پیش نام و نشانش در یکی از بزرگترین اختلاسهای تاریخ ایران به چشم خورده بود.
در تاریخ بنویسید ما ملتی بودیم که زورمان به هیچکس و هیچ چیز نرسید؛ از سیاست و اقتصاد و فرهنگ و هنر تا همین فوتبال زپرتی که فساد و لابی و باندبازی تا مغز استخوانش رسوخ کرده. بنویسید ما فقط ملت تماشا بودیم، ملت نفرین و نفرت. با ما هر آنچه خواستند کردند...
آنهائیکه خواستند با ما مردم ایراننشین هرآنچه میخواهند بکنند، آنهایی که از ما ملت ناله و نفرین ساختند، زورشان به ما نمیرسید تا آن زمان که مردم را از «شاه» عادل و دادکرشان، از «پهلوی» پاک و بزرگ جدا کردند و این خانه را از نعمت پدری مهربان و باغیرت بیبهره ساختند و اکنون هرآنچه بخواهند با ما خواهند کرد تا کی دوباره یزدان نظری سوی ما کند و ایرانیان پیرامون وجود نورانی و متحدکننده یک شاهنشاه دلسوز و دادگر گرد آیند