در این گزارش ادامۀ بازداشت های خود سرانه، جلوگیری از برگزاری اجتماعات، ممانعت از آزادی بیان و عقیده و ادامۀ اعمال شکنجه علیه شهروندان به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

سرکوب وکلای دادگستری و مدافعان حقوق بشر، نقض حقوق اقلیت های قومی و دینی و بالاخره پیگرد و آزار واذیت فعالان دانشجوئی به عنوان دیگر نمونه های نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران در این گزارش مطرح شده است.

وزارت امورخارجۀ آمریکا در گزارش سالانۀ خود به موارد خاص و فردی نیز پرداخته و از جمله بازداشت، محاکمه و محکومیت به زندان و محرومیت از کار افراد و چهره هائی چون خانم نسرین ستوده را یادآور شده است.

حبس های دراز مدت در سلول های انفرادی، کتک زدن، تجاوز به عنف، شلاق زدن و تحقیرهای جنسی از جمله موارد و مصداق های شکنجۀ شهروندان ایرانی در گزارش سالانۀ وزارت امور خارجۀ آمریکاست.

در بخش دیگری از این گزارش سرکوب دگرباشان جنسی مورد انتقاد قرار گرفته است.