ماجرای دو حادثه نفتی در سه روز؛ چرا؟
به گزارش شرق، فقط دو روز پس از انفجار و آتشسوزي پالايشگاه نفت تهران که جان شش نفر از کارگران اين مجموعه را در دم گرفت و تعدادي ديگر را با درجه سوختگي شديد راهي بيمارستان کرد و پاي وزير نفت و رياست مجلس را به ماجراي حوادث صنعت نفت باز کرد، اينبار حادثه در جنوب کشور، در منطقه مرزي استانهاي بوشهر و خوزستان جان تعدادي از متخصصان صنعت نفت را گرفت و تعدادي ديگر را زخمي کرد.
پيشازاين در ماههاي پاياني سال ٩٥، چاه ٩٩ اين ميدان نفتي دچار نشتي گاز شد اما تلفاتي برجاي نگذاشت. بااینحال روز گذشته فوران چاه دکل ٩٥ فتح اين ميدان نفتي منجر به انفجاري عظيم شد که در دم جان چهار نفر از حفاران را گرفت و تعدادي ديگر را زخمي کرد. اين حادثه در شرايطي روي داد که هنوز چند ساعت از دستور رئيس مجلس به چهار کميسيون براي بررسي دلايل حادثه پالايشگاه تهران نگذشته بود.
سيدمحمدرضا ميرلواساني، متخصص مديريت ايمني و استاد دانشگاه، نداشتن توجه عملياتي به نظام مديريت يکپارچه HSE را مهمترين دليل وقوع چنين حوادثي ميداند و ميگويد: HSE روي کاغذ در صنايع ما وجود دارد ولي تا وقتي که مديران عامل، مديران عمليات و مديران بهرهبرداري فقط به فکر پيشبرد برنامههاي خود و افزايش سوددهي هستند، نتيجهاش همين وضعيت امروز است. روي کاغذ همهچيز خوب است و مديران هميشه از توجه جدي در اين زمينه حرف ميزنند اما در عمل HSE آخرين چيزي است که مورد توجه آنهاست، چون آن را بهعنوان يک مانع ميبينند. درجایگاه مشاور اين صنعت ميگويم که مديران تعميرات نگهداري، مديران عمليات و حتي مديران عامل صنعت نفت هنوز به HSE اعتقاد واقعي ندارند و تا وقتي اين اعتقاد در عمل بهوجود نيايد شاهد وقوع مکرر اينگونه حوادث خواهيم بود. يکي از موانعي که باعث شده HSE همچنان در صنايع ما مهجور باشد، اين است که اين قوانين دستوپاگيرند اما مديران فراموش ميکنند که اين دستوپاگيري نه به ضرر شرکتها که به سود آنهاست. آنها ترجيح ميدهند کارها سريعتر و با راندمان بيشتر پيش برود، بههميندليل در برخي موارد قوانين HSE را ناديده ميگيرند.
از طرفي حتي در خود مباحث HSE نيز آموزشها در تعميرات، نگهداري، ايمني و غيره بهروز نشدهاند و از استانداردهاي جهاني فاصله گرفتهايم. بهعنوان دانشگاهي صنعتي ميگويم ما در زمينه آموزش دانشگاهي نيز با استانداردها فاصله داريم. فارغالتحصيلان تحصيلات تکميلي ما هم بهصرف تحصيل در دانشگاه نميتوانند همه نيازهاي صنعت را برطرف کنند. ما از بسياري از منابع دانش در زمينه HSE محروميم.