به گزارش سایت شهر، وی بیان کرد: این گرای غلط از درون سازمان به یکی از اعضای محترم شورای شهر داده شده است و به نظر می‌رسد منافع شخصی در بزرگ‌نمایی این ماجرا وجود دارد.

صدرائیان با اشاره به اینکه در طول دوره‌ها و سال‌های مختلف، آثار هنری توسط مسئولان سازمان به دلایل و انگیزه‌های مختلف خریداری شده است، یادآور شد: برخی از این آثار مربوط به هنرمندانی است که در طول بیست و پنج سال گذشته در ورک‌شاپ‌های این سازمان شرکت می‌کرده‌اند و اساسا اکنون ارزش هنری آن‌ها تغییر کرده است.

به گفته وی برخی دیگر از این آثار برای همایش‌ها، دعوت‌نامه‌ها و... از هنرمندان خریداری می‌شده که به عنوان جلد دعوتنامه، پوستر و کارت دعوت استفاده شده و بسیاری موارد مشابه. این امر موجب شده که سازمان فرهنگی و هنری انباشتی از آثار ذی قیمت داشته باشد. البته برخی از این آثار به جهت بازاری شدن طراح ارزش خود را از دست داده اند.

صدرائیان با اشاره به اینکه در رابطه با قیمت برخی از آثار اغراق می‌شود، ابراز داشت: این آثار جمعا ارزش شان به ۳ میلیارد تومان هم نمی‌رسد، چه برسد به ۳۰ میلیارد تومانی که نقل شده است.

وی با بیان اینکه فرسوده شدن انبار‌های نگهداری آثار نیز در تصمیم گیری برای فروش دخیل بوده است، اظهار داشت: دست‌اندرکارانی که اهل فن هستند، می‌دانند که گنجینه آثار در موزه امام علی (ع)، تقریبا بهترین گنجینه ما است و حتی می‌توان آن را با گالری‌های شخصی مقایسه کرد.

عضو هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تاکید کرد: مدل نگهداری موزه‌ها و مدل آثار هنری ما صحیح و فنی نیست و سیستم اطفای حریق، خنک‌کننده و نگهداری فیزیکی درستی نداریم که برای حل این مسائل در هیئت مدیره جلسه برگزار شد و پیشنهادی ارائه شد که من با صراحت موافق این پیشنهاد بودم. پیشنهاد مبنی بر این بود که ما با فروش برخی از این آثار و از محل سود حاصل از فروش (تمام سود این آثار به مدیریت تجسمی معاونت هنری باز می‌گردد) چالش‌های موجود را رفع کنیم، ازجمله رسیدگی و بهسازی آثار هنری، ترمیم ضعف کلکسیون آثار و خرید آثار خاصی که در سازمان نداریم.