به گزارش آزو آی، یکی از کارشناسان مدرسه تجاری «اس بی اس سوئیس» در مقاله‌ای منتشر شده در نشریه جوامع (Societies) تاثیرات ترکیبی هوش مصنوعی و تغییرات جغرافیای سیاسی بر پویایی‌های جهانی تا سال ۲۰۴۰ را بررسی کرده است.

این کارشناس با نام مایکل گرلیش با استفاده از یک تحلیل سناریویی موسوم به فرایند دلفی و نمونه‌سازی احتمالی، تحولاتی از قبیل بیکاری ناشی از هوش مصنوعی، چالش‌های حکمرانی و تغییرات اجتماعی را با ایجاد مشکلات و وقفه‌های اجتماعی پیش بینی کرده است.

گارلیش همچنین عوامل مرتبط با حوزه جغرافیای سیاسی؛ از قبیل ملی‌سازی و مناقشه‌های جهانی را بررسی کرده و تشدید بالقوه تنش‌های موجود به‌خصوص جنگ اوکراین و جنگ غزه را بررسی کرده است. او لزوم حکمرانی فعالانه و همکاری بین‌المللی را برای حل این خطرها و فرصت‌ها مورد تاکید قرار داده و خاطرنشان کرده که سطح آمادگی دولت‌ها و شرکت‌ها پایین‌ است و تنها حدود ۱۰ درصد برآورد می‌شود.

توسعه سریع هوش مصنوعی و تحول تنش‌های سیاسی و جغرافیایی در حال تغییر شکل به تحولات جهانی است. هوش مصنوعی پتانسیل متحول کننده‌ای در همه صنایع دارد و بر رشد اقتصادی، اشتغال و امنیت تاثیرگذار است.

مطالعات قبلی بر نقش هوش مصنوعی در ارتقای بهره‌وری و تصمیم‌سازی همچنین چالش‌های موجود در زمینه تغییر وضعیت مشاغل و نگرانی‌های اخلاقی تاکید کرده است. با این حال هنوز شکاف‌هایی در زمینه شناخت تعامل و تراکنش هوش مصنوعی با راهبردهای ژئوپلتیک به‌خصوص با توجه به افزایش رقابت‌ بین قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا و چین، باقی مانده است.

این تحقیق جدید از چهارچوپ سامانه‌های تطبیقی پیچیده (CAS) برای تحلیل تراکنش دینامیک بین پیشرفت‌های هوش مصنوعی و تحولات جغرافیای سیاسی استفاده کرده است. این چهارچوب که ریشه در تحقیقات بین رشته‌ای دارد، برای بررسی این مساله مناسب بود که چگونه تغییرات کوچک در یک حوزه مانند سیاست هوش مصنوعی می‌تواند به نتایج مهم جهانی پیش‌بینی ناپذیر منجر شود.

گرلیچ یک تحلیل فراگیر از تاثیر آینده هوش مصنوعی و تحولات ژئوپلتیک بر تحولات جهانی به خصوص بعد تا سال ۲۰۴۰ ارائه داده است. بر اساس این تحلیل هوش مصنوعی تاثیرات مهم اقتصادی، اجتماعی و امنیتی با احتمال بالای ایجاد نرخ بیکاری تا حد ۴۰ تا ۵۰ درصد خواهد داشت. این موضوع می‌تواند به ناآرامی‌های اجتماعی و بی‌ثباتی دولت‌ها منجر شود. این مطالعه بر ضرورت حیاتی اقدام دولت‌ها برای ایجاد شبکه‌های ایمنی اجتماعی و برنامه‌های بازآموزی را برای کاهش این تاثیرات تاکید دارد.

همچنین پیش بینی شده که هوش مصنوعی و محاسبه کوانتومی خطرهای امنیتی را به خصوص در حوزه امنیت سایبری افزایش خواهند داد. این تغییر می‌تواند همکاری بین‌المللی را دچار بی‌ثباتی کند. یافته‌های این تحقیق در نهایت حاکی است که هوش مصنوعی و تحولات ژئوپلتیک می‌توانند پویایی‌های جهانی را به میزان قابل ملاحظه‌ای تغییر شکل دهند؛ در حالیکه دولت‌ها تا حد زیادی برای تبعات مهم اجتماعی و امنیتی ناآماده هستند.

این مقاله در نهایت هشدار داده بدون انجام تدابیر و اقدامات لازم در این زمینه، وقفه‌ها و اخلال‌های بالقوه ممکن است قوی‌تر از فرصت‌های ایجاد شده باشد و ثبات جهانی را به خطر اندازند.