به گزارش تک‌ناک، خفاش‌ها هنگام پرواز در شب، صداهایی با فرکانس بالا تولید می‌کنند که باعث می‌شود با شنیدن پژواک این صداها، مسیر خود را در تاریکی پیدا کنند.

بیشتر حیوانات نمی‌توانند این صداهای فراصوتی را بشنوند، اما یک نوع حشره به نام «بید موم‌خوار بزرگ» (greater wax moth) توانایی شنیدن صداهایی تا فرکانس ۳۰۰ کیلوهرتز را دارد (فیلم زیر)، که حدود ۱۵ برابر بیشتر از محدوده شنوایی انسان است. همین قدرت شنیدن فوق‌العاده باعث می‌شود که این حشره بتواند حمله خفاش را در لحظه آخر تشخیص دهد و فرار کند.

این مثال فقط یکی از شگفتی‌های شنوایی در طبیعت است. اما پرسش اصلی اینجا است: کدام حیوان واقعاً بهترین شنوایی را در دنیای جانوران دارد؟ در این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم.

شنوایی فوق‌العاده جغدها برای شکار در شب

کریستین کوپل، استاد دانشگاه اولدنبورگ آلمان گفت: «جغدهای انباری (barn owl) یکی از شگفت‌انگیزترین حیوانات از نظر شنوایی هستند. این پرندگان شب‌گرد آن‌قدر گوش‌های دقیقی دارند که می‌توانند صدای حرکت آرام موش‌ها زیر برف یا برگ‌ها را بشنوند و محل دقیق آنها را پیدا کنند.»

ویژگی‌های خاص جغدهای انباری شامل موارد زیر می‌شود:

پرهای صورت که مانند یک بشقاب عمل می‌کنند و باعث هدایت صدا به سمت گوش‌ها می‌شوند.

قرارگیری گوش‌ها در ارتفاعات متفاوت، که به این پرنده کمک می‌کند اختلاف جزئی زمان رسیدن صدا را شناسایی و موقعیت دقیق آن را محاسبه کند.

شنوایی خارق‌العاده خفاش‌ها و دلفین‌ها

اگرچه خفاش‌ها در آسمان و دلفین‌ها در آب زندگی می‌کنند، اما هر دو از روشی به نام اکولوکیشن (Echolocation) برای شنوایی استفاده می‌کنند. آنها با فرستادن صدا و شنیدن پژواک آن، می‌توانند حتی در تاریکی یا آب‌های کدر، تصویر ذهنی دقیقی از محیط اطراف‌ خود بسازند و مسیر خود را پیدا کنند.

خفاش‌ها با گوش‌های بزرگ و پردازشگرهای مغزی پیشرفته، توانایی شنیدن پژواک‌های ظریف را دارند.

دلفین‌ها با وجود نداشتن گوش بیرونی، از رسوبات چربی اطراف فک برای دریافت صدا در آب استفاده می‌کنند.

این توانایی آنها را به موجوداتی با شنوایی بی‌نظیر در طبیعت تبدیل کرده است.

پستانداران دریایی با بهترین شنوایی در دنیای جانوران

بسیاری از پژوهشگران معتقد هستند که بهترین شنوایی در قلمرو حیوانات به پستانداران دریایی گوش‌دار (مانند فک‌ها، شیرهای دریایی و گرازهای دریایی) تعلق دارد. این جانوران باید هم در آب و هم در خشکی بتوانند صداها را بشنوند، چرا که در اقیانوس شکار می‌کنند و روی خشکی به جفت‌گیری و پرورش نوزادان خود می‌پردازند.

به عنوان مثال، یکی از ویژگی‌های جالب فک‌ها این است که وقتی در آب شنا می‌کنند، فضای گوش میانی‌ خود را با خون پر می‌کنند تا صداها را بهتر بشنوند. وقتی دوباره به خشکی برمی‌گردند، این فضا با هوا جایگزین می‌شود تا شنوایی‌ آنها برای محیط بیرون تنظیم شود.

برخی فک‌ها در حدی شنوایی قوی دارند که می‌توانند صدای شکستن برف را از فاصله ۱.۶ کیلومتری بشنوند. این توانایی فراتر از تصور انسان است.

نتیجه برای بهترین شنوایی در دنیای جانوران

از جغدهای شب‌گرد گرفته تا خفاش‌ها و دلفین‌ها، همچنین فک‌هایی که هم در آب و هم روی خشکی می‌شنوند، هرکدام بخشی از شگفتی‌های شنوایی در طبیعت را به نمایش می‌گذارند. بنابراین نمی‌توان فقط یک گونه را برترین دانست، بلکه هر کدام در محیط زندگی خود قهرمان شنوایی هستند.