توهین به فردوسی، آزادی بیان یا سناریو حکومتی؟

همگی از توهین «زینب موسوی» کمدینی که تحت نام «امپراطور کوزکو» شناخته میشود به «فردوسی» و «شاهنامه» آگاهی داریم، برخی از وی به بهانه آزادی بیان حمایت کردند و برخی نیز به آن نقد کردند و آن را توهین به مفاخر ملی دانستند! اما من نه آن را آزادی بیان میدانم و نه نقد مفاخر ملی بلکه یک سناریو حکومتی میدانم....

اولین دلیل سناریو حکومتی بودن این حرکت خود شخص «زینب موسوی» است، فردی که همواره دولت‌های متفاوت جمهوری اسلامی را با طنز مورد نقد قرار داده و طنز آن هیچگاه به سمت ساختار جمهوری اسلامی نرفته است...

همچنین ایشان با شرکت در برنامه «خندوانه» شبکه حکومتی نسیم از صدا و سیما نشان داد که بخشی از خود حاکمیت است، اگر کسی اندکی با ساختار صدا و سیما آشنایی داشته باشد میداند که در این رسانه تنها افرادی که از فیلتر امنیتی رد شده باشند اجازه داشتن تریبون دارند....

همچنین ایشان در موضوع شلیک عمدی سپاه پاسداران به هواپیمای اوکراینی معترضان را مورد حمله قرار داد و به آنان توهین کرد و با قاطعیت اعلام کرد که هواپیما مورد اصابت قرار نگرفته است.... وی همچنین بارها مردم معترض و منتقد با ملت روضه خوانده که فقط غر میزنند و اعتراض ملت را این‌گونه تخریب میکرد، از همین رو بیش از پیش میتوان مطمئن شد وی یک بلاگر حکومتی است...

پس چنین توهینی به فرهنگ ملی ایران از فردی که در بزنگاه‌های مختلف به یاری حکومت اسلامی آمده نه باعث تعجب میشود و نه اقدامی غیرمنتظره است! چرا که حکومت اسلامی حاکم بر ایران در پنج دهه گذشته با گسترش اسلام سیاسی و فرهنگ مذهبی و تقابل قرار دادن آن با تاریخ و فرهنگ ایرانی سعی داشته که این بخش هویتی ایران را پاک‌سازی کند!

از اوایل انقلاب که مرتضی مطهری از پایوران حکومت علیه جشن ملی چهارشنبه سوری مطالب می‌نوشت تا دهه هفتاد خورشیدی که علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی حتی نوروز را مورد حمله قرار میداد، همچنین از افرادی مانند رائفی‌پور از موسسه مصاف نزدیک به سپاه پاسداران که شاهنامه فردوسی را اثری نژادپرستانه می‌دانست تا حسن عباسی تئورسین جبهه پایداری انقلاب اسلامی نزدیک به علی خامنه‌ای که کوروش پادشاه هخامنشی را توهمی می‌دانست که صهیونیست‌ها پدیدآورندند خود نشان دهنده این واقعیت است که حکومت اسلامی در پنج دهه گذشته برای افکار عمومی جامعه دست به تخریب تاریخ و فرهنگ ایران زده است، البته این تخریب تنها در سخن نبوده بلکه در عمل و مسدود کردن پاسارگاد آرامگاه «کوروش» پادشاه هخامنشی و همزمان آبادسازی آرامگاه امامان شیعه خود سیاست عملی حکومت برای حذف فرهنگ ملی و جایگزینی آن با فرهنگ مذهبی را به ما نشان میدهد!

در چنین بستری که حکومت تریبون یک طرفه در اختیار دارد و تاریخ و فرهنگ ملی را میخواهد حذف کند حمله به تاریخ و فرهنگ ملی ایران چیزی جز اجرای همان سیاست‌های حکومت نیست که متاسفانه توسط برخی از افراد تکرار میشود به اسم آزادی بیان! گویا این افراد فراموش کرده‌اند که این اسلام سیاسی و قوانین شریعت اسلامی است که هرگونه نقد و آزادی بیان را سرکوب می‌کند، منتقدین مذهب را اعدام میکند، منتقدین حکومت را شکنجه میدهد، با گلوله پاسخ معترضین را میدهند و با حجاب اجباری زنان و دختران را مسلخ‌گاه مرگ می‌کشانند! از همین رو طنز و نقد که باید در جهت انتقاد از وضعیت موجود باشد را این افراد به سمت بیراهه و سمتی میبرند که خود حاکمیت دو برابر این افراد در حال تخریب آن است که چنین امری به ما فقط یادآوری می‌کند که سیاست حمله به تاریخ و فرهنگ ملی یک سناریو حکومتی است!

اما فارغ از این موارد این اقدام «زینب موسوی» در توهین به «شاهنامه» و «فردوسی» در شرایطی رخ می‌دهد که حکومت میخواهد چهره‌ «ایران‌ستیز» خود را به بهانه جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل تغییر دهد و خود را «ایران دوست» معرفی کند! از همین رو دفاع «المیرا شریفی» مجری حکومتی از «فردوسی» و «شاهنامه» و همچنین اعلام جرم دادستانی حکومت علیه «زینب موسوی» به علت توهین به «فردوسی» و «شاهنامه» بیش از پیش حکومتی بودن این سناریو را برای ما روشن میکند!

اما حکومت اسلامی حاکم بر ایران بداند شاید جامعه ایران در گذشته حافظه تاریخی قوی نداشتند اما اکنون با کمک شبکه‌های اجتماعی، ایدئولوژی «ایران‌ستیز» شما را شناخته‌اند و برای اثبات آن هزاران سند وجود دارد! از همین رو نمیشود با قربانی کردن یک بلاگر حکومتی که نقش منتقد دلسوز را بازی می‌کرد خود را در نقش مدافع ایران به جامعه القا کنید!

چرا که مصیبت‌های حاکم بر جامعه ایران تنها با سرنگونی تمامیت جمهوری اسلامی و استقرار یک دموکراسی متکثر سکولار حقوق‌بشری ممکن خواهد شد.