وی بحران آبی کشور را جدی و غیرقابل تصور خواند و ادامه داد: می‌گویند سوء مدیریت است؛ خوب بگویند من چه کار کنم؟ همه آدم‌هایی که حرف می‌زنند مدیر بودند و ما را به اینجا رساندند. ما الان در بخش‌های مختلف با مشکل روبه‌رو هستیم؛ آب، برق، گاز، بودجه و تورم. دیگر جایی نیست که مشکل نداشته باشیم.

رئیس‌جمهور خامنه‌ای از بحران‌هایی صحبت می‌کند که هر کدام‌شان پتانسیل تبدیل به یک انفجار اجتماعی را دارد و رسانه‌های داخلی بر بی‌راه‌حلی نظام انگشت می‌گذارند و زنگ‌های خطر را پی‌درپی به صدا درمی‌آورند.

سایت "اکو ایران" در مطلبی به تحلیل روانی جامعه پرداخت و در حالی که «خشم انفجاری» را «عصبانیت» می‌نامید، نوشت: تأثیر مشکلات اقتصادی بر جامعه‌ای عصبی طوری شده که بسیاری از مردم، در مواجهه با کوچک‌ترین نارضایتی، فوراً عصبانی می‌شوند.

تصویر ارائه شده توسط پزشکیان فقط مجموعه‌ای از بحران‌ها نیست. رژیم خامنه‌ای نه تنها در گرداب بحران‌های بین‌المللی و تشتت درونی فرورفته، بلکه روی بشکه باروت اجتماعی بزرگی نشسته که زیر پایش هر لحظه لرزان‌تر می‌شود؛ و مهم‌تر از همه، هیچ‌کدام از این بحران‌ها را نه می‌خواهد و نه می‌تواند از روی میز بردارد. هر روز این بحران‌ها عمیق‌تر می‌شوند.

پزشکیان همچنین با توجه به بن‌بست موجود و تحریم‌های کمرشکن نفتی خواهان مذاکره با آمریکا شد و گفت: من تصور نمی‌کنم با دعوا کردن بتوانیم به جایی برسیم...حرف نمی‌زنم ، گفت‌وگو نمی‌کنم خب می‌خواهی چه کار کنی؟ می‌خواهی بجنگی خب آمد و زد؛ الان برویم درست کنیم دوباره می‌آید می‌زند .

این سخنان پزشکیان در حالی بیان می‌شود که هیچ برنامه مشخصی برای از سرگیری مذاکرات در حال حاضر وجود ندارد. پس از جنگ ۱۲ روزه عملا گفت‌وگوها متوقف شده است.

به گفته ناظران، هنوز دلایلی که منجر به جنگ ۱۲ روزه شدند به قوت خود باقی هستند. سینگال‌های متفاوتی که از سوی مقامات رژیم ایران درباره از سرگیری برنامه اتمی، غنی‌سازی و احتمال خروج از معاهده "ان‌پی‌تی" ارسال می‌شود نه تنها حمله بعدی را توجیه می‌کند، بلکه سبب ناخشنودی کشورهای اروپایی شده تا جایی که احتمال فعال شدن "مکانیسم ماشه" و بازگشت تحریم‌های سازمان ملل به عنوان اهرم فشار در دستور کار کشورهای غربی قرار گرفته است.