پرواز با جنگنده‌ی F-35 تجربه‌ای است که برای بسیاری از خلبان‌های نظامی با هیچ هواگرد دیگری قابل‌مقایسه نیست. این جنگنده که با نام کامل F-35 Lightning II شناخته می‌شود، یکی از پیشرفته‌ترین هواپیماهای جنگی دنیا به‌حساب می‌آید.

در کابین F-35 همه‌چیز دیجیتالی و به‌روز است. نمایشگر بزرگ لمسی، اطلاعات پرواز را به‌طور یکپارچه نشان می‌دهد و کلاه خلبان نقش مهمی در انتقال اطلاعات ایفا می‌کند.

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌هایی که خلبانان در F-35 تجربه می‌کنند، حس آگاهی بسیار بالا از موقعیت است. با ترکیب چندین رادار، حسگر حرارتی و سامانه‌ی پردازشی، خلبان در لحظه از هرآنچه در اطرافش می‌گذرد آگاه می‌شود، بدون آن‌که نیاز باشد تمرکز زیادی روی تجهیزات مختلف معطوف کند. این سامانه‌ها تهدیدها را شناسایی می‌کنند و حتی راهکار مقابله پیشنهاد می‌دهند.

F-35 جنگنده‌ی نسل پنجم با قابلیت پنهان‌کاری به‌حساب می‌آید و به‌لطف طراحی بدنه و مواد به‌کاررفته، شناسایی‌اش برای رادارهای دشمن کار دشواری است.

موتور قدرتمند F-35 با تولید بیش از ۱۲۵ کیلونیوتن نیروی رانش (به‌همراه پس‌سوز)، سرعت جنگنده را به نزدیک ۱٫۶ ماخ (حدود ۱۹۶۰ کیلومتربرساعت) می‌رساند. برد عملیاتی جنگنده در حدود ۱۲۰۰ کیلومتر است.

کنترل و هدایت F-35 برخلاف ظاهر پیچیده‌اش، برای خلبان‌ها آسان است. بسیاری از عملکردهای پروازی به‌صورت خودکار انجام می‌شود و سامانه‌های پروازی دیجیتال به کاهش فشار روانی و عملیاتی روی خلبان کمک می‌کنند.

تمرکز خلبان بیشتر روی تاکتیک و مأموریت است تا مدیریت سیستم‌ها. برخی از خلبانان نظامی می‌گویند که «رانندگی با یک خودرو مدرن» برای توصیف پرواز با F-35، اغراق‌آمیز نیست.

به گزارش زومیت، F-35 در سه مدل مختلف ساخته می‌شود: مدل A برای نیروی هوایی، مدل B با قابلیت برخاست و فرود عمودی برای نیروی دریایی و مدل C برای ناوهای هواپیمابر.