سایت داخلی دیده‌بان ایران در گزارشی از گسترش فرونشست زمین خبر داد و نوشت: در حال حاضر ۲۵۶شهر از ۴۲۹شهر ایران یعنی حدود ۱۴میلیون نفر، متأثر از فرو نشست شدید هستند.

این منبع افزود: ۸فرودگاه از جمله فرودگاه بین‌المللی تهران با بیش از ۸میلیون مسافر در سال، فرودگاههای بین‌المللی اصفهان، ارومیه، کرمان، گرگان و شهرکرد که از جمله فرودگاههایی هستند که در مناطق شهری قرار دارند با خطر آسیب زیرساختی از فرونشست روبه‌رو هستند. هم‌چنین ۵۴ ایستگاه راه‌آهن و ۲۵ ایستگاه مترو در نواحی فرو نشست واقع شده‌اند.

بمب فرونشست زمین در استان مازندران

تغییرات اقلیمی از یک سو و برداشت بی رویه از سفره های زیرزمینی و مسائل انسان ساخت پدیده فرونشست زمین و بحران کم آبی را طی سال های اخیر در مازندران تشدید کرده است. برداشت بی‌رویه آب از سفره‌های آب زیرزمینی و فرونشست در مازندران به دغدغه عمومی تبدیل شده و به تکرار شاهد ساخت و سازهای بی‌رویه و برداشت‌های غیر مجاز از بستر رودخانه‌ها هستیم که از دلایل اصلی فرونشست‌های اخیر در این استان است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری گفت: برداشت بی‌رویه از روان آب‌ها و چشمه‌های بالادست و افزایش سطوح نفوذناپذیر سبب کاهش تغذیه شده و در نتیجه آن، چشمه‌ها به تدریج کارایی خود را از دست داده و میزان آب آن‌ها کاهش پیدا کرد.

عبداله درزی نفت چالی بیان کرد: گزارشی که سال ۱۳۹۹ منتشر شد، کسری مخزن ۱۶۲ میلیون متر مکعب بوده که نشان دهنده وضعیت بسیار وخیم استان از نظر آب زیر زمینی بوده است. از سال ۱۳۹۴ که طرح احیا و تعادل بخشی آب زیر زمینی ابلاغ شد باید در قالب این طرح، اقدامات متعددی برای کاهش مصرف آب زیرزمینی انجام می‌شد تا کسری مخزن جبران شود اما نه تنها جلوی حفر چاه‌های غیرمجاز گرفته نشد بلکه طی این مدت، تعداد چاه‌های مجاز هم افزایش یافت.

درزی اظهار داشت: فعالیت‌هایی که درواقع همه سازمان‌ها باید در آن همکاری می‌کردند تا این اتفاق بیفتد، رقم نخورد و شواهد نشان می‌دهد که ما حتی در این سال‌ها هم مجوزهای زیادی برای حفر چاه دادیم که این نشان دهنده عدم مدیریت درست طرح احیا و تعادل بخشی بود.

وی ادامه داد: علاوه بر افزایش تعداد چاه‌ها، عمق چاه‌های موجود نیز عموماً افزایش یافت تا آب مورد نیاز برای کشت مجدد برنج تأمین شود. نتیجه این اقدامات کنترل نشده، افت شدید سطح آب زیرزمینی در برخی از مناطق استان بود به-طوری که از ابتدای کشت اول برنج تاکنون، سطح آب در مناطقی بیش از ۳۰ متر افت داشته است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با بیان اینکه علاوه بر افت شدید سطح آب زیرزمینی، بحران کیفی آب زیرزمینی هم در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته است، افزود: گزارش رسمی سند سازگاری با کم آبی در استان مازندران که سال ۹۹ منتشر شد به وضوح نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۸ میزان شوری آب‌های زیرزمینی در بخش مختلف، به ویژه در مرکز و شرق استان مازندران افزایشی بوده و نیترات آب زیرزمینی هم نسبت به سال ۱۳۹۱ به طور وحشتناکی افزایش پیدا کرده است.

وی عنوان کرد: تقریباً ۱۰۰ هزار چاه غیر مجاز نیز در مازندران وجود دارد که اطلاعات دقیقی از میزان برداشت آب از آنها در اختیار نیست؛ همه این‌ها نشان می‌دهد که خیلی بیشتر از حجم آب قابل برنامه ریزی برداشت صورت می‌گیرد. به سمتی پیش می‌رویم که نشست زمین و خطرات آن در مازندران را مشاهده خواهیم کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری گفت: جهاد کشاورزی به نوعی تشویق به افزایش کشت برنج دارد با این حال دستگاه‌های بالادستی این سازمان را به عنوان دستگاه اجرایی نمونه در سال معرفی کردند؛ سازمانی که نتوانسته در مهم‌ترین موضوع بحرانی کشور که آب بوده تدابیری برای کنترل مصرف بی‌رویه ارائه دهد و الگوی کشت مقرر در برنامه شش توسعه را اجرایی کند، حال چگونه به‌عنوان سازمان برتر انتخاب شده است.

درزی در خصوص وضعیت فرونشست‌ها در این استان اظهار کرد: با توجه به کمبود آب در شرق استان و افت زیاد سطح آب زیرزمینی در منطقه، نگرانی‌های مربوط به فرونشست زمین در این منطقه بسیار بیشتر از سایر مناطق است. آب منطقه‌ای استان به جای ترویج فرهنگ مصرف بهینه آب و حمایت از جهاد کشاورزی برای ارائه الگوی کشت جایگزین در این منطقه، به دنبال راهکارهای سازه‌ای منسوخ انتقال آب از غرب به شرق استان است و بخش عمده‌ای از بودجه‌ها را به‌سمت سدسازی و پروژه‌های سازه محور سوق می‌دهد. این تفکر در تأمین آب به معنای ترویج فرهنگ افزایش مصرف است نه مدیریت مصرف متناسب با منابع موجود.

وی گفت: اگر قسمت بسیار کمی از این بودجه‌ها را صرف مسائل فرهنگی کنند می‌توان به بهبود اوضاع امیدوار شد و این موضوع به سادگی اتفاق نمی‌افتد و لازم است تفکر کلان مدیریت آب تغییر کند. مسائل انسان ساخت و تغییرات اقلیمی دو موضوع در به وجود آمدن خشکسالی‌ها هستند که نیازمند مدیریت کارا و مؤثر است؛ اما متأسفانه در این زمینه خوب عمل نشد و با تصمیمات و عملکرد نادرست این بحران تشدید شده است.