دوشنبه، 20 فروردین ماه 1403 = 08-04 2024پس از شش سال حبس آزاد شدند؛ جرمشان فقط حفاظت محیط زیست بودشامگاه دوشنبه خبر آزادی نیلوفر بیانی و هومن جوکار، فعالان محیط زیست از زندان اوین انتشار یافت. پیشتر حجت کرمانی، وکیل دادگستری از "عفو" این دو به همراه سپیده کاشانی و طاهر قدیریان خبر داده بود. برخی رسانههای داخلی ایران از آزادی نیلوفر بیانی و هومن جوکار، دو تن از فعالان محیط زیستی از زندان اوین خبر دادند و تصاویری از لحظه آزادی این دو را منتشر کردند. روز گذشته حجت کرمانی، وکیل دادگستری از عفو این دو فعال محیط زیستی به همراه سپیده کاشانی و طاهر قدیریان به مناسبت فرا رسیدن عید فطر خبر داده بود. خبری که در سطح گسترده با خشنودی استقبال شد و سازمان ملل نیز آن در باره آن بیانیهای صادر کرد. این سازمان با انتشار بیانیهای نوشت:«از آنجایی که ایران، منطقه خاورمیانه و جهان همچنان با چالشهای زیست محیطی جدی از جمله تغییرات اقلیمی، بیابان زایی و آلودگی مواجه هستند، واضح است که هیچ کشوری از اثرات مخرب تخریب محیط زیست مصون نیست. مادامی که ما به دنبال حمایت از محیط زیست تنها سیاره ای هستیم که همه ما به آن وابسته هستیم، همه صداها باید شنیده شوند و از آنها حفاظت شود.» این فعالان محیط زیستی که در موسسه غیردولتی میراث پارسیان در زمینه جلوگیری از انقراض پلنگ ایرانی فعالیت میکردند، در بهمن ۱۳۹۶ بازداشت شدند. سازمان اطلاعات سپاه پاسداران "بیهیچ سند و مدرکی" این افراد را به جاسوسی متهم کرد. این فعالان محیط زیست در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی بدنام صلواتی محاکمه شدند. بر اساس حکم این شعبه که در بهمن سال ۱۳۹۸ به تأیید دادگاه تجدید نظر رسید، نیلوفر بیانی و مراد طاهباز هر کدام به تحمل ده سال حبس تعزیری، طاهر قدیریان و هومن جوکار هرکدام به تحمل هشت سال حبس تعزیری، امیرحسین خالقی، سام رجبی و سپیده کاشانی هر کدام به تحمل شش سال حبس تعزیری و عبدالرضا کوهپایه نیز به تحمل چهار سال حبس تعزیری محکوم شدند. نیلوفر بیانی و سپیده کاشانی در طی سالهای زندان در نامههایی اعلام کردند که در دوره بازداشت تحت «شدیدترین شکنجههای روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی» و «تهدید به مرگ» قرار گرفتهاند. نیلوفر بیانی پیش از این افشا کرده بود که برای "اعتراف اجباری" تحت شکنجه و آزار جنسی و جسمی و روحی قرار داشته و حکم صادر شده بر مبنای اعترافهای اجباری است.
|