هر کس دیگری بود، به‌جرم «سب‌النبی» و «ارتداد» اعدام می‌شد

حجت‌الاسلام حامدرضا معاونیان از سخنرانان مذهبی در واکنش به توهین‌های پناهیان به پیامبر اسلام و حضرت علی گفت: «خاک بر فرق شما و معرفت شما که این همه شما فرومایه هستید... براستی که درست میگویید سیاست‌بازی شما عین دیانت شماست..»

حجت‌الاسلام حسین انصاریان هم گفت: استغفرالله؛ ناسزایی از این بالاتر بود که به پیامبر و امیرالمومنین گفته بشه؟؟ بلد نیستید روی منبر پیامبر نشینید ولله قسم حرامه بر شما…توجیهات روز بعد «پناهیان» هم یک قران ارزش ندارد، چون دفاع از خود بوده نه از پیامبر و امیرالمومنین.

داوود حشمتی، روزنامه نگار: اونهایی که برای ماگ‌های ‎دی‌جی‌کالا یقه پاره می کردند، همونهایی هستند که الان دارند برای پناهیان ماله‌ می‌کشند تا اثبات کنند پیامبر رحمت، ‎گوشت‌‌تلخ بود...

علیرضا غریب‌دوست، دبیر انجمن حقوق شناسی: محسن برهانی «حقوقدان» را برای یک توییت که نوشت اگر مدافع کشته شود و ‌شرایط فقهی نداشته باشد «نفله» شده نه «شهی» به چهارمیخ کشیدید که به بسیجی توهین کرده و پرونده امنیتی تشکیل دادید، حالا اگر بجای پناهیان او یا من به پیامبر و امام علی می‌گفتیم «گوشت تلخ»، جز «سب‌النبی» و «ارتداد» حکم دیگری می‌دادید؟

محسن برهانی: پناهیان در برنامه‌ای تلویزیونی عبارت «گوشت تلخ» را به نبی اکرم و امیرمؤمنان نسبت داد و مدعی شد که نبی اکرم یک رفیق برای خود و علی نگه نداشت. آیا چنین انتسابی مشمول عنوان توهین می‌شود یا خیر؟ پناهیان عالماً و عامداً این لفظ را به کار برده است، چرا که هم چند بار لفظ را به کار برد و هم برای چنین استناد زشتی، استدلال نمود و به هیچوجهی در مقام نقل قول نبود. با توجه به این نکات، ارکان جرم توهین به مقدّسات موضوع ماده ۵۱۳ تعزیرات، تمام است. نکته دیگر اینکه پناهیان یکی از ارکان نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه‌های کشور بوده است. آقایان نهاد کلاه خود را قاضی کنند: اگر استادی چنین حرف سخیفی را می‌زد، چه‌ بلاهایی در استعلامات و گزینش و‌ هیأت‌های جذب بر سر آن استاد می‌آمد! و چه احکام غلاظ و شدادی علیه وی صادر می‌شد! حال ببینیم با این شیخ چه برخوردی خواهد شد؟ برخورد مؤمنانه؟!؟! یا ….؟ بی زحمت همانطور که با وی برخورد می‌کنید با سایر اساتید هم برخورد کنید؛ اگر می‌توانید.

امیر دبیری مهر، پژوهشگر علوم سیاسی: گوشت تلخی صفت تو و امثال توست که نه تنها در نسل جوان محبوبیتی ندارید بلکه این نسل را از دین و ایمان هم رانده آید و مزد این خوش‌خدمتی را هم با دریافت ثروت و منزلت دنیوی به دست آورده‌اید از جمله تریبونی که به ناحق به شما داده‌اند. آنقدر از برخی مسجدی ها و حزب اللهی ها و نمازخوان ها و هیاتی ها و ظاهر الصلاح ها؛ بدی و زشتی و ریا و اختلاس و خشونت و تحجر دیدیم که از هرگونه شباهت با آنها منزجر و بیزار شدیم. مگر می شود اهل قران و نماز و دین بود و به ثروت اندوزی از راه حرام پرداخت و برای آن پوشش شرعی و قانونی درست کرد؟ جای مُهر روی پیشانی خاوری و چفیه او را فراموش نمی کنیم. صدرنشینی مداحان بی سواد و خلوت شدن مساجد و نمازهای جمعه را می بینیم. اگر این جماعت مدافع خشونت علیه مردم و بی اعتنا به رای مردم و تحقیر کننده مردم هر کاری بکنند حتی عبادت کنند ما از آن کار بیزاریم. دیگر مسجد و هیات و ریش و تسبیح و روضه و نماز و روزه سطحی و متظاهرانه مرز بین حق و باطل نیست.