آقایان به جای این که هویت نظام را به عدالت اجتماعی و مبارزه با فقر و نابرابری و حفظ آزادیهای مدنی گره بزنند، مسئله حجاب را هویت حیات سیاسی خود کرده اند. دولت و مجلسی که امده بود، تورم و مسکن و سایر مشکلات حیاتی مرد را حل نماید، آن مشکلات را نه تنها لا ینحل، که صدچندان کرد. و اکنون کشتی پرشتاب را به سوی حجاب تغییر مسیر داده است.

کدام جامعه ای به خاطر بی حجابی به ورطه سقوط فرو افتاد؟ شوروی سابق با آن قدرت‌ عظیم نظامی، نه به خاطر بی‌حجابی بلکه بخاطر بی‌‌‌عدالتی و فقر و نابرابری سقوط کرد. چرا دربرابر ظلم‌های ساختاری فریادی از حلقومی بر نمی‌آید؟ منکر بزرگ جامعه ما بی‌حجابی است یا فقر؟منکر بزرگ بی حجابی است یا اختلاس و رانت خواری و دست در جیب و‌ سفره مردم بردن؟ مشکل و‌ منکر بزرگ بی‌حجابی است یا بانک‌های ربا خوار که مانند اختاپوس به جان جامعه افتاده‌اند؟

بیایید حجاب را از مقوله اخلاقی و‌ اختیاری بدانیم، اما بازی با بیت‌المال را از مقوله تهدید و اصلی و خطر سقوط نظام تلقی کنیم.

چه زیبا گفت حافظ:
ساقی به جامِ عدل بده باده تا گدا، غیرت نیاورد که جهان پُربلا کند