یکشنبه، 22 خرداد ماه 1401 = 12-06 2022پناه جدید بیخانمانها؛ جایی که فکرش را نمیکنید+عکسعکس زیر: روزنامه شرق در گزارشی از زندگی بیخانمانها در لولههای فاضلاب شهری خبر داده است وسط اتوبان فرودگاه که بایستی، از همان دور خانههای توسریخورده را میبینی که انگار انتها ندارند. انتهای این خانهها میرسد به بیابانهای خاکی که غروبهایش رنگ دیگری دارد. تپه شنی و لولههای بتنی بههمچسبیده، خارج از محدوده چسبیدهاند به رگ خاک؛ روی خاک رُساش پا سفت میکنیم و میرویم بالا. آلونکهای لولهای خاکستری از دور پیداست؛ آدمها کز کردهاند کنار دیوارههای لولهها، لولهها لببهلب بیابان است، روی شمالیترین نقطه اصفهان، مثل فیلمهای آخرالزمانی هالیوودی. از این بالا، از کنار دروازه ورودی که نگاهشان کنی، انگار به ناکجا پا گذاشتهای؛ کورهراهی خالی از انتها؛ ترسناک و مهیب که آفتاب غروبش به کبودی میزند. کلاف سردرگمی از آدمها توی گودها، توی لولههای سیمانی، چسبیده به رگ خاک و مچاله و گرمازده پنهان شدهاند. اصغر هم یکی از ساکنان لولههاست. چمباتمه زده کنار آتش کمسو، مثل یک لاکپشت پیر، خم و راست میشود. چرت خماری روزانه اصغر، با لقلقههایی توأم میشود: «تو نمیدونی. از هوا انگار سوزن میباره، به خدا صورتم داره میسوزه. کف پام از گرما مثل کوره شده». نصف سیگار، توی انحنای انگشتش بدون اینکه پُک بزند، خاکستر شده و هر بار با لرزش دستش، سر میخورد روی زمین و جان میدهد. اصغر حالا جزء نیممیلیون نفر حاشیهنشینی است که نه بین حاشیهنشینها جا دارد و نه کارتنخوابها؛ او نام لولهخواب را یدک میکشد. آمار رسمی و قابل قبولی از تعداد لولهخوابها نیست. آنها مهاجرانی هستند که یا از اطراف و روستاها آمدهاند یا از کشورهای همسایه به نوای زندگی بهتر به اینجا کشیده شدهاند. آنها یا از بیکاران استانهای کمبرخورداری همچون چهارمحالوبختیاری، کرمانشاه و استانهای جنوبی کشور هستند. راندهشدههایی که حالا به لولهخوابی رسیدهاند. اصغر، همینطور که دراز کشیده، دستش را بلند میکند و میگوید: اینجا آخر دنیاست. بعد چشمهایش ثابت میشود روی آسمان زخمخورده که رو به ظلمت میرود. هوا گرگومیش است و جمعیت لولهخوابها دیگر انگشتشمار نیستند. ساکنان خانهها برمیگردند، به جای خوابشان تا فردا دوباره روزی شروع شود برای خانههای یکدست خاکستری...
به اشتراک بگذارید:
|