بنا به گفته یکی از کارشناسان ابنیه و آثار تاریخی، به دلیل باز و بسته شدن جریان آب زاینده رود در دو دهه گذشته و در فواصل محدود (به ويژه در 45 روز گذشته)، تعادل هیدرولیکی این پل ها به هم خورده و خطری جدی آن ها را تهدید می کند.

روز گذشته علی محمد فصیحی، کارشناس ابنیه تاریخی و مسئول نظارت بر پل های تاریخی اصفهان به خبرنگار ایسنا گفته است که: « امسال برای نخستین بار شاهد تصمیم تازه‌ای بودیم و آن چهار مرتبه باز و بسته شدن آب در 45 روز بود. که برخلاف تصور عده‌ای، بازگشایی آب در فواصل زمانی کوتاه، حیات پل‌های تاریخی را به شدت با مخاطره روبه‌رو می‌کند».

این کارشناس با اشاره به اینکه باز و بسته شدن آب در مدت زمان کوتاه نیز باعث شوک به پل‌های تاریخی می‌شود، می گوید: «پل‌های تاریخی ما طی سال‌های حیات خود به تعادل پویا رسیدند. این تعادل پویا به این صورت حاصل شده که سازه در چندصد سال با شرایط موجود خود تطبیق یافته است. پس با تحمیل شرایط جدید این تعادل و تطبیق‌پذیری با خلل مواجه و سازه دچار شوک و فشار هیدرولیکی می‌شود. در این خصوص می‌توان شیشه‌ یا حتی آجری را مثال زد که در فاصله زمانی کوتاهی، مرتب گرمی و سردی ببیند که مسلماً دچار آسیب می شود. آب نیز به دلیل ویژگی‌هایی که دارد در سازه نفوذ می‌کند. از آنجایی که سازه یا آجر هم پذیرای این آب است پس زمانی که آب برای مدتی جریان دارد و بعد این جریان قطع و این روند در فاصله زمانی محدودی چندین مرتبه تکرار می‌شود، پدیده انبساط و انقباض رخ می‌دهد و زمانی که سازه نتواند خودش را با شرایط تاره تطبیق دهد، در معرض آسیب سازه‌ای قرار می‌گیرد»

پل های زاینده رود که برخی شان از کهن ترین و زیباترین پل های جهان هستند، و هر کدام شان نمایانگر معماری بی بدیل دوران های مختلف تاریخ ما، تا قبل از انقلاب اسلامی سالم و کارآ مانده بودند. و پس از انقلاب به دلیل ناکارآمدی، نادانی، سودجویی و فرهنگ ستیزی مسئولین حکومت اسلامی بیشترین لطمه ها را دیده اند. لطمه هایی که در 43 سال گذشته نوددرصد آثار تاریخی غیرمذهبی ما گرفتارش شده اند.