یکشنبه، 20 خرداد ماه 1403 = 09-06 2024منابع آبی ایران فقط برای پنجاه میلیون نفر!؛ چرا به این فلاکت افتادهایم؟رئیس مرکز پژوهشهای علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز میگوید حتی اگر میانگین بارش در کشور به سطح عادی خود برگردد، منابع آبی ایران تنها کفاف زندگی «بین ۴۰ تا ۵۰ میلیون نفر» را خواهد داد. محمدجعفر ناظم السادات، روز یکشنبه بیستم خرداد با ذکر اینکه شماری از استانهای ایران امسال بارشهای نزدیک به نرمال را تجربه کردند، به خبرگزاری ایلنا گفت: «نزدیک شدن به میانگین بارش برای شرایطی است که جمعیت کشور بین ۴۰ تا ۵۰ میلیون نفر بود و حالا با جمعیت دو برابری این بارشها حتی اگر در محدوده نرمال باشد جوابگو نیست.» این پژوهشگر علوم جوی در ادامه نیز گفت که «در حال حاضر ذخایر آبی در ایران از دست رفته است و آبی برای ذخیره نیست و در این شرایط اگر در یک فصل مانند بهار امسال تا اندازهای بارشها در استانی نزدیک به نرمال باشد به این مفهوم نیست که این میزان کمبود را میتواند جبران کند.» او سپس با توضیح اینکه شمار دورههای خشکسالی در استان فارس بیشتر از ترسالی است گفت: «پیوسته با تنش آبی روبرو هستیم و فرونشستها به معنای پایان ظرفیت آبپذیری خاک است.» به گزارش رادیو فردا، پاسخگو نبودن منابع آبی برای حدود نیمی از جمعیت ایران در حالی مطرح میشود که دو مقام ارشد سپاه پاسداران روز شنبه ۱۹ خردادماه، با سخنرانی در «همایش جوانی جمعیت» خواستار افزایش جمعیت ایران شدند! چرا به این فلاکت افتادهایم؟! خطر خشکسالی مدیریتی مهمتر از خطر کم آبی است نشریه علمی ساینتیفیکامریکن، در تحلیلی پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی و خشکسالی را در کنار مدیریت نادرست، چالشهای مهمی میداند که ایران با آن روبهرو است. مدیریت نادرست مسالهای است که محمد رضا درویش فعال محیط زیست از آن به عنوان "خشکسالی مدیریتی" یاد میکند. وی گفت: آن چیزی که در کشور ما بحران ایجاد میکند این است که ما هرگز واقعیتهای اقلیمی و جغرافیایی خودمان را به رسمیت نمیشناسیم و همچنان رو به آسمان برنامه ریزی میکنیم؛ امیدواریم و دعا میکنیم که باد و باران بیاید. امارات -همسایه جنوبی ما- هم در خشکسالی بسیار شدیدی است، کلا در منطقه خاورمیانه وضعیت همین گونه است، اما آنها هیچ نگرانی از این خشکسالی و کمبود باران ندارند و هرگز مثل ما دل نگران ریزشهای آسمانی شان نبودهاند. چرا؟ چون که چیدمان توسعه شان را بر مبنای اقتصادی طراحی کرده اند که کمترین وابستگی را به آب و خاک دارد. این کشورها روی بازرگانی، تجارت، گردشگری، صنایع "هایتک" و انرژیهای نو سرمایه گذاری کردهاند. فقط شهر دوبی در سال گذشته ۱۴.۵ میلیارد دلار از محل گردشگری درآمد داشته است. در حالی که کشور پهناور ما که مساحت آن چندین برابر امارات است ۱.۳ میلیارد دلار درآمد داشته است. اینها همه نشان دهنده این است که خطری بزرگتر از خطر خشکسالی کشور را تهدید میکند و آن هم خشکسالی مدیرانی است که حاضر به تغییر نیستند و درایت درک شرایط کنونی را ندارند. بسیار محافظه کار و متحجر هستند و با توجه به این ماجرا ما درگیر خطری هستیم که من اسمش را میگذارم "خشکسالی مدیریتی". این فعال محیط زیست در ادامه گفت: اگر در ایران خشکسالی داریم پس وضعیت عربستان چگونه است؟ آدمهای ناشکری هستیم که در چنین فلاتی که ۱۸۰ رودخانه دائمی دارد آنقدر بد رفتار کردهایم، آنقدر ولنگارانه و نابخردانه از نعمتهای الهی سوء استفاده کردهایم که حالا به همچین فلاکتی افتادهایم. کشور ایران به عنوان یکی از مناطق خشک و کمآب، پس از انقلاب و بهخصوص در دهه ۷۰ با طرحی فوری، ساخت صدها سد را برای مهار آبها انجام داد؛ طرحی هیجانی و بیمطالعه که تا مدتی کوتاه توانست بر مشکل کمآبی پیروز شود؛ طرحی برای نگهداری منابع آب ایران در سالهای عطشناک دنیا که امروزه عملا بلای جان ایرانزمین شده است. امروز کاهش موجودی آب برای هر نفر در سال به کمتر از ۱۰۰۰ متر مکعب نشانه بحران جدی آب است. بزودی سرانه آب هر ایرانی به این مقدار میرسد و این یعنی شروع یک فاجعه بزرگ.
به این می گویند درود هم وطن قبل از حاکم شدن اخوندا ایرانیان مذهبی و رابطه خوبی با خدای خود داشتند و از خدا میخواستند به انها کمک کند تا دروغ و خشکسالی را از سرزمین ایران دور کند و خداوند هم به ندای دعای ایرانیان جواب میداد اخوندا امدند دین را به مسخره گرفتند امام حسین شده سمبل خودکشی انتحاری و دین شده وسیله سرکوب خانمها دین شده پایه قدرت و دزدی دین شده وسیله ادمکشی و راه انداختن جنگ نتیجه ایرانیان شدند بی دین و برگشت خشکسالی و دروغ به این سرزمین من تعجب نميكنم اگر گروه گروه هموطنان من أواره اين شهر و ان شهر شده و با مصيبتهاي گوناگون دست به گريبان شوند، مقصر من و أمثال من است كه زمام أمور را بدست يك عده روضه خون و عمامه بسر دزد دادیم |