سردبیر روزنامه هم‌میهن با اشاره به توقیف سایت این روزنامه گفت: «امروز از نهادهای امنیتی تماس گرفتند و گفتند که سایت روزنامه را از دسترس خارج کرده‌اند و تأکید داشتند که تا اطلاع ثانوی، در شبکه‌های اجتماعی روزنامه نیز مطلبی بارگذاری نشود.»

در همین راستا خبرگزاری حکومتی مهر، در گزارشی بحث‌برانگیز مدعی شد که "سایت روزنامه هم‌میهن به دلیل عدم رعایت مرزهای اخلاق حرفه‌ای و اصول کار رسانه‌ای از دسترس خارج شده است."

این خبرگزاری در گزارش خود، دلیل بسته شدن سایت هم‌میهن را همچنین "درج تصویری نامناسب در صفحه یک این روزنامه" اعلام کرده است.

خبرگزاری مهر در گزارش خود با استفاده از ادبیات رایج حکومتی به انتقاد از گزارش الهه محمدی درباره پرونده پژمان جمشیدی پرداخته و نوشته است که دست‌اندرکاران این روزنامه "با توجه به بررسی رفتارهای گذشته خود طی ماه‌های اخیر و تذکرات دریافت‌شده، تصمیم گرفتند خبرنگاری را که به گفته مهر "در جریان فتنه مهسا امینی فعال بوده" و "سابقه امنیتی دارد، مامور تهیه گزارش تیتر یک شماره امروز کنند."

این خبرگزاری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی در ادامه مدعی شده که مدیران روزنامه هم‌میهن، "پروژه‌ای حساس" را "به خبرنگاری سپرده‌اند که با سابقه بازداشت به دلیل مسائل امنیتی" و "نقش پیشین در ایجاد بحران‌های امنیتی"، "همچنان تحت ارزیابی و بررسی برای اتخاذ تصمیمات بعدی قرار دارد."

به گزارش دویچه وله، در واکنش به از دسترس خارج شدن سایت روزنامه هم‌میهن، احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی و عضو تحریریه هم‌میهن با انتشار مطلبی در کانال تلگرامی خود نوشت: «همه‌اش ارزانی خودتان! کشوری که در آن نمی‌شود در بارۀ یک پروندۀ خصوصی جنایی هم گزارش تهیه کرد، دیگر چه نیازی به روزنامه دارد؟ همان صدا و سیما و کیهان و شرکاء کافی هستند.»

او نوشت: در این شرایط اسفناک اقتصادی و اجتماعی، انتشار روزنامۀ مستقل امتیازی از سوی حکومت به اهل رسانه نیست، بلکه امتیازی از سوی اهل رسانه به حکومت است. بنابراین، هر چه زودتر امیتاز روزنامه هم‌مهین لغو و انتشار آن ممنوع شود، هم خدمتی به صاحب امتیاز و مدیر مسئول است که علاوه بر خلاصی از حضور دائمی در راهروهای دادسرا و دادگاه، آخر هر ماه برای پرداخت حقوق خبرنگاران و کارکنان زیر بار قرض و دِین این و آن نرود و هم خدمتی است به تحریریه که برای دریافت چندرغاز حقوق، بار ناامنی و شکایت و احضار را به دوش نکشند.

از زمانی که اهل مطبوعات برای انتشار روزنامه و مجله له له می‌زدند، حداقل دو دهه سپری شده است! الان انتشار روزنامه جز ضرر و زیان اقتصادی و تحمل فشار روانی و امنیتی و فحش خوردن از خلایقی که به کم رضایت نمی‌دهند، هیچ حاصل دیگری ندارد. از این رو، همه‌اش ارزانی خودتان!