به گزارش رادیو آلمان، هزاران تن زباله ‌رها شده در جنگل‌های مازندران سلامتی میلیون‌ها نفر را تهدید می‌کند. نمایندگان مازندران خواستار اختصاص بودجه‌ای ملی به حل مشکل زباله هستند. کارشناسان محیط زیست بر آموزش و اطلاع‌رسانی به مردم تاکید می‌کنند.

به مشکلات خشکی دریاچه ارومیه، نابودی تالاب​ها و ریزگردهای خوزستان مشکل آلودگی جنگل‌های مازندران هم افزوده شده است. ستار بابایی کفاکی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران، روز دوشنبه ۹ اسفند (۲۷ فوریه) هشدار داد: «اگر حفظ منابع طبیعی و جنگل‌ها جدی گرفته نشود به زودی مشکل خوزستان در این استان نیز به وجود می‌آید.»

بزرگ‌ترین مشکل مازندران زباله​ های رها شده در جنگل است. نگاهی گذرا به سرتیتر رسانه​های محلی خود گویای این مشکل است: "اینجا زباله می​روید"، "دریای خزر و جنگل​هایی که سطل زباله شدند"، "جنگل​های ایران حال خوبی ندارند!"

اوضاع آنقدر وخیم است که اداره محیط زیست مازندران از شهرداران این استان به دلیل انباشت روزانه ۲۰۰ تن زباله در جنگل‌های شمال شکایت کرد. درپی این شکایت حکم بازداشت ۸۰ درصد از شهرداران شهرهای مازندران صادر شد. اما این حکم نیز چاره‌ساز بحران زباله مازندران نشد. شهرداران در توجیه عمل اداره زیر نظارتشان گفتند که چاره دیگری ندارند و اگر زباله‌ها دراین مکان‌ها دفن نشوند، مجبور می‌شوند آنها را در شهرها رها کنند.

آمار سخن می​گوید

جمعیت ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفری استان مازندران روزانه ۲۷۰۰ تن زباله تولید می‌کند. حضور سالانه ۱۵ میلیون گردشگر هم موجب می‌شود که حجم زباله این استان تا ۳ برابر افزایش یابد. این زباله‌ها در میان جنگل‌‌، رودخانه و دریا رها می‌شود.

سهیل اولازاد، یکی از فعالان محیط زیست مازندران، درباره معضل زباله در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی "بلاغ"، یک سایت محلی در مازندران‌، می‌گوید که در محمود‌آباد در ۲ متری ساحل دریای خزر زباله دپو می‌شود. در سرخ‌رود در ۲۰ متری ساحل زباله‌ها را دپو می‌کنند. در قائم‌شهر نیز ۴۰ سال است زباله را در بستر رودخانه دپو می‌کنند. در فریدون‌کنار ارتفاع دپوی زباله به ۱۰ متر رسیده است. در شهرستان تنکابن ۴۰ سال است زباله ‌در رودخانه تلار تخلیه می‌شود و ارتفاع زباله ‌در این رودخانه به ۱۵ تا ۲۰ متر می‌رسد.

این فعال محیط زیست مازندرانی درباره وضعیت زباله در ساری، مرکز استان مازندران، هشدار می‌دهد. به گفته او وضعیت به‌گونه‌ای است که "از دپوی زباله‌ها در کنار پارک کیاسر یک دریاچه شیرآبه به‌وجود آمده است". به گفته اولادزاد نفوذ شیرابه زباله‌ها به رودخانه‌ها و آب‌های زیرزمینی باعث شده است که مازندران در کشور رتبه نخست شیوع سرطان دستگاه گوارش را داشته باشد.