نگاهی به اظهارات مسئولین دولت تدبیر و امید در طول مدت یک سال و 6 ماه فعالیت کابینه نشان می دهد که ادبیات آنها به مرور زمان به سطح نازل تری رسیده است.

اظهارات اخیر مشاور معصومه ابتکار، شاید آخرین نمونه از ادبیاتی باشد که این روزها در میان دولتمردان تدبیر و امید تبدیل به یک اپیدمی شده است.

استفاده از کلماتی که تا پیش از این بیان آنها در محافل رسمی غیرعرف و نامرسوم و حتی زشت به شمار می رفت اکنون یک رویه عادی میان دولتمردان به شمار می رود.

البته در دولت های گذشته نیز می توان تعدادی از مسئولین را یافت که در مواردی استثنایی و در شرایطی خاص از ادبیات نازل و کوچه بازاری استفاده می کردند. حتی در دولت های نهم و دهم، رییس دولت شیوه بیان رییس جمهور و کلمات مورد استفاده این مقام را به کلی دگرگون کرد و بسیاری از "اولین" ها را به نام خود ثبت کرد.

اما فرق اصلی در دولت فعلی، تعدد مسئولینی است که با چنین لحنی سخن می گویند. فارغ از شخص حسن روحانی رییس جمهور، کافی است نگاهی به اظهارات سایر دولتی ها بیندازیم تا ابعاد موضوع روشن تر شود.

مشاور ابتکار از اینکه وزیر بهداشت "نخود هر آشی" است انتقاد می کند؛ ترکان درباره توانایی های ایرانیان در صنعت، از "آبگوشت بزباش و قرمه سبزی" سخن به میان می‌آورد؛ عباس آخوندی طرح مسکن مهر را که آن را از اساس قبول ندارد، "مزخرف" می خواند؛ مشاور خود روحانی احتمالا برای اشاره به افرادی فاقد تخصص در حوزه ای خاص، از الفاظ "راننده تاکسی و لبوفروش" بهره می برد و سرانجام برادر رییس جمهور، برای نمایش قاطعیت خود و رد یک شایعه نادرست از عبارات "بیجا کرده" و "کثافت کاری" استفاده می‌کند.