آدرس پست الکترونيک [email protected]









سه شنبه، 9 اردیبهشت ماه 1393 = 29-04 2014

تأملی در ثبت نام 73 ميليونی برای يارانه ها

ثبت نام حداکثري (۷۳ميليوني) براي دريافت يارانه خيلي ها را شوکه کرد. اما پيام هاي اين ثبت نام و واکنش دولت به اين موضوع از جهات متعدد قابل تامل است:

1 - به طور قطع مردم به دنبال بهبود وضعيت رفاهي و معيشتي خود هستند و ترديدي نيست اگر يقين مي داشتند با انصراف از يارانه وضعيت بهتري براي آنها رقم خواهد خورد آن گزينه را انتخاب مي کردند اما پيام روشن اين ثبت نام حداکثري درست يا غلط يعني چنين اعتمادي وجود ندارد. اگرچه دولت با اعلام برنامه هاي خود در حوزه سلامت و... عزم خود را براي اين تغيير جزم کرده بود.

2 - تهديد تعيين قيمت بنزين براساس ميزان انصرافي ها نيز کارگر واقع نشد چرا که بارها و به دفعات رئيس جمهور محترم قبل و بعد از اين تهديد از شيب ملايم افزايش قيمت بنزين سخن گفت و اين يک بام و دو هوا تأثير تهديد را نيز خنثي کرد و مردم فرض گرفتند که حتي اگر همه ثبت نام کنند بنزين شيب تند افزايش قيمت نخواهد داشت و چنين هم شد و با وجود ثبت نام حداکثري باز هم اعلام شد که قيمت بنزين با شيب ملايم افزايش خواهد يافت.

3 - با وجود آن که وزير محترم اقتصاد در مجلس از شناسايي ۱۰ميليون پردرآمد سخن گفته بود و بر قطع يارانه آنها حتي بر فرض ثبت نام تأکيد کرد، معاون اجرايي رئيس جمهور حتي اين اقدام را منتفي دانست و اين يعني دولت تدبير و اميد در اين فقره دقيقا پا جاي پاي دولت احمدي نژاد مي گذارد که در خوش بينانه ترين حالت احتمالا دليل آن اقتضا و جبر زمانه عنوان مي شود.

4 - چه مي شود کرد؟ ۷۳ ميليون نفر يارانه مي خواهند و تهديد به جريمه ۳برابري و جمع آوري کمپين هاي گوناگون و تبليغات صداوسيما هم کارگر واقع نشد. نکته آن جاست که اين موضوع الان يک معضل ملي است و نبايد آن را صرفاً معضل دولت فعلي تلقي کرد چرا که اگر قرار باشد اين حجم از نقدينگي دوباره مستقيم به مردم داده شود ديگر چه اميدي به رونق توليد و صنعت و بهبود اوضاع سلامت و اقتصاد مي ماند؟

5 - به نظر مي رسد يکي از بزنگاه هاي مهم براي دولت همين مقطع است. جسارت در تصميم گيري و تغيير مسير اشتباه گذشته که از جمله شعارهاي انتخاباتي آقاي روحاني بود بايد حالا به محک تجربه آيد. فضاي عمومي کشور هم اکنون آماده است و اگر در جراحي بزرگ اقتصادي اين عفونت الان درمان نشود به طور حتم ريشه مي دواند و معلوم نيست ديگر بتوان اين رويه را عوض و اين درد را درمان کرد.

6 - شايد تحليل آن اقتصاددان از آراي آقاي روحاني را بتوان در اين موضوع سنجيد. رأي سلبي که محور آراي آقاي روحاني بود با رأي حزبي و ايدئولوژيک تفاوتش را اينجا نشان مي دهد. چرا که رأي سلبي بسيارشکننده است اما رأي حزبي و ايدئولوژيک اين گونه نيست و رأي دهندگان فرصت کافي در اختيار منتخب خود مي گذارند و با هر تصميمي که در ظاهر به مذاق آنها خوش نيامد رو بر نمي گردانند.

7 - در پايان بد نيست يک بار ديگر نظرات رئيس جمهور محترم را پيش از انتخابات و در گفت وگوي ويژه خبري شبکه ۲ (ششم خردادماه۹۲) درباره موضوع هدفمندي يارانه ها مرور کنيم: «هدفمندي يارانه ها حرکت قشنگي بود و مجلس از برنامه دوم و سوم دنبال تحقق آن بود. اما اي کاش در اجرا همان طور که مجلس تصويب کرده بود، پيش مي رفت چرا که قرار بود در هدفمندي ها به توليد هم برسيم.

هدفمندي يارانه يعني علامت درست به توليد دادن، هدفمندي يارانه عدالت بود و چون مصوبه مجلس و قانون است بايد ادامه پيدا کند اما بايد قانون را با دقت اجرا کرد و نواقص گذشته را جبران و اشکالات قبلي را رفع کرد. در دولت تدبير و اميد همراه با يارانه هاي نقدي، يارانه هاي کالايي نيز داده مي شود تا اقشار ضعيف ديگر دغدغه معيشتي نداشته باشند؛ چرا که اساس اقتصاد دولت من آرامش مردم و از بين بردن نگراني است. دولت تدبير و اميد به دنبال اين است که آن چنان مردم را از درآمد سرشار کند که اصلاً به يارانه ۴۵هزار توماني نيازي نداشته باشند. بايد زندگي خوب و شغل آبرومند براي مردم افتخار باشد. صدقه گرفتن افتخار نيست بلکه صدقه دادن افتخار است؛ بايد کار را به جايي برسانيم که به جاي اين که مردم دست شان را به سوي دولت دراز کنند، دولت دستش را به سوي مردم دراز کند.»



Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: