در اين برنامه‌ها كه بيشتر جنبه رپرتاژ آگهي دارد و مخصوص معرفي كالاها است، مجريان معروف يا افراد سرشناس هم حضور دارند تا نشان دهند كه مي‌توان با مصرف زياد اين مواد غذايي و خوراكي به هر قيمت جزو برندگان اين برنامه بود تا صاحب ميليون‌ها تومان پول شوند.

اين شيوه‌هاي اطلاع رساني و تشويق شهروندان به مصرف‌گرايي در حالي صورت مي‌گيرد كه تلاش نهاد‌هاي بسياري در جهت اصلاح صحيح مصرف مواد غذايي و تغذيه درحال انجام است.

تعداد اين گونه برنامه‌ها در افزايش است و شبكه‌هاي سيما در رقابت هستند تا گوي سبقت را از ديگر حريفان بربايند آن هم در ساعت‌هاي پر مخاطب.

پرسش اين است كه شركت‌هاي تبليغ كننده اين كالاها كه برخي از آنها تازه تأسيس شده‌اند و كار تجاري خود را آغاز كرده‌اند اين مقدار زياد پول را از كجا به دست مي‌آورند كه حاضر هستند فقط براي برندگان يك برنامه بالاي صد ميليون تومان پول پرداخت كنند و بايد در نظر داشت اين پول فقط بخش كمي از پولي‌هايي است كه اينگونه شركت‌ها در اين زمينه سر‌مايه‌گذاري مي‌كنند.

گذشته از آنچه بيان شد بايد توجه كرد كه آيا اين شيوه طرح مسابقه و قرعه‌كشي داراي اشكال نيست؟

بايد توجه داشت كه بيشتر اين مراكز، توليد كننده مواد اوليه نبوده بلكه حاصل دسترنج كشاورزان و عوامل توليد را با قيمت‌هاي بسيار نازل خريداري كرده و با بسته‌بندي و بازي‌هاي تبليغاتي و به نام‌هاي معتبر مواد غذايي را به خورد مردم مي‌دهند آن هم با قيمت‌هاي بسيار بالا.