سه شنبه، 26 آذر ماه 1392 = 17-12 2013اقتصاد ایران در خواب و رکود؛ لطفا مزاحم نشویدبر اساس تعریف های علم اقتصاد رابطه میان تورم و اشتغال معکوس است زیرا با افزایش تورم و رشد قیمت ها تولیدکنندگان تشویق به افزایش تولید می شوند و در نتیجه میزان بیکاری کاهش پیدا می کند. البته این رابطه مربوط به اقتصاد کشورهای توسعه یافته است که نرخ تورم در آن کشورها تک رقمی است و در چنین کشورهای برنامه ریزان همیشه در تلاش هستند در نقطه تعادل میان بهینه اشتغال و تورم قرار بگیرند. با این توصیفات می توان گفت هرقدر اختلاف اشتغال نیروی کار و تورم در کشوری بیشتر باشد، آن کشور از لحاظ اقتصادی شرایط بهتری دارد. متاسفانه طبق آمار بانک مرکزی ایران و بانک جهانی این اختلاف در ایران در سال گذشته به 60 درصد رسیده است در حالی که متوسط جهانی این شاخص بیش از 90 درصد است. بیشترین مقدار این شاخص برابر با 97.48 درصد و در کشور قطر گزارش شده که با تورم 1.8 درصد و اشتغال 99.4 درصد روبرو بوده است. اما باید توجه داشت که این آمار با استفاده از نرخ بیکاری و اشتغال اعلامی از سوی بانک مرکزی و دولت به دست آمده که از دید بسیاری از کارشناسان اقتصادی با اشکالات و تردیدهای بسیاری مواجه است. حال اگر این شاخص با آمار واقعی اشتغال و بیکاری تصحیح شود، این شاخص به 50 درصد می رسد و از تمامی کشورهای جهان در رکود تورمی پیشی خواهیم گرفت. به اعتقاد کارشناسان اقتصادی کسری بودجه مداوم، شوکهای ارزی حاصل از درآمد نفت، بی انضباطی های مالی دولت، اعمال تحریم های شدید، محدود شدن صادرات نفت، وابستگی اقتصاد به واردات بیرویه و سیاست انبساط مالی از ریشه های رکود تورمی در ایران است که همگی در طول دوران احمدی نژاد تشدید شدند. در این خصوص به راهکارهایی چون انضباط مالی دولت از طریق تنظیم صحیح بودجه، اجتناب از تداوم بیشتر کسری بودجه، کنترل و کاهش هزینه های جاری دستگاه ها، نحوه استفاده از دلارهای نفتی به گونه ای که موجب افزایش پایه پولی نشوند، اصلاح ساختار مالیاتی، اصلاح بازارهای مالی و پولی، تشویق و حمایت تولید کنندگان به صادرات محصولات، افزایش صادرات غیر نفتی، جذب و افزایش سرمایه گذاری خارجی به منظور افزایش تولید و بهره وری کلی عوامل تولید باشد، برای خروج از رکود تورمی و بازگشت رونق به اقتصاد می توان اشاره کرد. راهکارهایی که هیچ گاه توسط دولت گذشته مورد توجه و اهمیت قرار نگرفت. |