اشاره وي به تعريف هشت سال پيش اشتغال در دوران اصلاحات است. فرد شاغل در آن دوره با دو روز كار در هفته شناخته مي شد. اما اين تعريف پس از آن تغيير كرد و آمار اشتغال بر اساس يك ساعت كار در هفته منتشر شد.

به گفته وزير كار، تعریفی که فعلا استفاده می شود تعریف سازمان جهانی کار است. بنابر اين تعريف هر فردی که در هفته یک ساعت کار داشته باشد، حتی اگر برای آن کار مزدی نیز دریافت نکند (مانند افرادی که برای خانواده کاری را انجام می دهند)، آن فرد شاغل شناخته می شود.

دكتر محمد خوشچهره اقتصاددان و استاد دانشگاه معتقد است كه نرخ بيكاري در ايران به مراتب بالاتر از ارقام ارائه شده است و تا دو برابر اين نرخ برآورد مي شود. دليل آن هم انحراف از تعريف و روش هاي جمع آوري اطلاعات است.

محمد خوشچهره در گفتگو با فرارو افزود: «تعريف اشتغال معمولا بر اساس تعريف ILO (سازمان بين المللي كار) مبنا قرار داده مي شود اما متاسفانه اين تعريف در ايران با انحرافاتي، مبنا قرار مي گيرد. در صورتي كه تعريف سازمان بين المللي كار مبنا قرار گيرد، آمار بيكاري به شدت افزايش مي يابد.»

وي با اشاره به دو مورد از بند هاي تعريف اشتغال در ILO گفت: «جويندگان كار (seeking Job) دراين تعريف بيكار محسوب مي شوند. اما انحراف از اين تعريف در ايران موجب شده است كه دانشجويان در گروه جويندگان كار محسوب نشوند.»

خوشچهره با اشاره به مورد ديگر ادامه داد: «انحراف ديگر اين است كه خانمها به عنوان نيمي از جامعه و 65 تا 70 درصدی فارغ التحصيلان دانشگاه در زمزه بيكاران محسوب نشده اند. احتساب اين بخش از جمعيت رقم بيكاران را به طور وحشتناكي بالا مي برد.»

وي افزود: «اين در حالي است كه بسياري از فعاليت هاي واسطه گري و دلالي و دستفروشي كه ماهيتا شغل محسوب نمي شوند و صرفا به اين دليل كه كسب درآمدي در کار است در آمار ارائه شده شغل محسوب شده اند.»

به گفته اين استاد دانشگاه ساده گرفتن متغير هاي بحراني از جمله بيكاري از سوي دولتمردان فاجعه بار است. چرا كه اين موضوع علاوه بر اينكه بر اقتصاد تاثيرگذار است در حوزه هاي اجتماعي و امنيتي نيز موثر خواهد بود.