حالا پاراگراف قبل را با در نظر داشتن «در مثل مناقشه نیست» فراموش کنید و بیایید برای صدمین بار در مورد «گشت ارشاد» صحبت کنیم. نیت حامیان و مجریان «گشت ارشاد»، جلوگیری از بدحجابی است و گسترش فرهنگ حجاب در جامعه ی اسلامی ایران. این درست، اما آیا این عمل خوب، به عمل خوبی هم منتهی شده است؟

فرض اول: اکثر مردم به حجاب اعتقاد یا التزام ندارند، یا اعتقادشان مشابه اعتقاد حامیان و مجریان گشت ارشاد نیست.

در این صورت، آیا با توسل به نیروی پلیس و زور، آیا می توان این اکثریت نامعتقد را معتقد کرد؟ آیا اساسن می توان با توسل به پلیس (که به حق و در همه جا «قوه ی قهریه» نامیده می شود) فرهنگی را گسترش داد؟ یا با در نظر گرفتن فرض بالا، باید بگوییم گشت ارشاد تنها به عمیق تر کردن فاصله ی میان حکومت و مردم منجر خواهد شد؟

فرض دوم: اکثر مردم به حجاب اعتقاد و التزام دارند.

در این صورت، گشت ارشاد قاعدتن اقلیت نامعتقد را هدف قرار می دهد. حالا با این اقلیت چه باید کرد؟ این اقلیت چه کسانی هستند؟

فرض اول در فرض دوم: این اقلیت، دختران و زنان خیابانی هستند.

زنان خیابانی، یعنی زنانی که با هدف جلب نظر به خیابان می آیند و با توجه به هدف مجریان گشت ارشاد، برخورد قهری با این افراد قابل توجیه است. چرا که آن ها قرار است از جامعه جدا شوند تا آلوده اش نکنند و نه این که لزومن اصلاح شوند.

فرض دوم در فرض دوم: این اقلیت، دختران و زنانی هستند مثل همه ی دختران و زنان. و فقط به حجاب اعتقاد ندارند.

در این صورت، قرار است با برخورد قهری با این افراد، چه اتفاقی بیفتد؟ از حامیان و مجریان گشت ارشاد بعد از مدت ها باز بپرسیم: نگاهشان به این افراد چگونه است؟ آن ها را انگل هایی می دانند که باید از جامعه جدا شوند؟ آن ها را بیمارهایی می دانند که باید نابودشان کرد؟ یا افرادی می دانند که تنها به حجاب اعتقاد ندارند و نهایتن می توان گفت منحرف شده اند؟

اگر نگاه این مجریان، نگاه اول است (نگاه انگل و مجرم) پس همین نحوه ی برخوردشان درست است! اما اگر آن طور که خودشان اظهار می کنند، معتقدند که این افراد هم مثل همه ی افراد جامعه هستند و تنها در مسئله ی حجاب، دچار انحراف هستند، پس سوال دومی پیش می آید: مجریان و حامیان گشت ارشاد دقیقن انتظار دارند با برخورد قهری با این افراد، چه اتفاقی بیفتد؟

این که فرد بدحجاب دستگیر شود، مانند مجرم ها، تابلویی به دستش داده شود و از او عکس گرفته شود، وقتش گرفته شود، به او توهین شود و… قرار است او را اصلاح کند؟ اگر واقعن چنین اعتقادی دارند که بهتر است هرچه زودتر خودشان را به یک روانشناس معرفی کنند یا حتا بهتر است پیش از هرکسی اول جامعه را از لوث وجود خودشان پاک کنند.

حامیان و مجریان محترم گشت ارشاد تا به حال چه کار پژوهشی در مورد تاثیر فعالیت گشت ارشاد انجام داده اند؟ آیا با فعالیت این نیروی پلیسی، مردم جامعه ی اسلامی ایران به حجاب معتقدتر شده اند؟ آیا افرادی که تا به حال توسط گشت ارشاد دستگیر شده اند، از کار خود پشیمان شده اند و باحجاب تر شده اند؟ یا یک نفر دیگر به جرگه ی مخالفان دین و مخالفان جمهوری اسلامی اضافه شده است؟

و حالا باید رویمان را برگردانیم به سمت رئیس جمهور محترم کشورمان، جناب آقای روحانی.

آقای روحانی! با آمدن شما امیدوار شدیم که جامعه به سمت عقلانیت حرکت کند. اگر قرار است فرهنگ حجاب در کشور گسترش پیدا کند، باید راه درستش را پیدا کرد. «جرم زایی» در کشور، مشکلی را حل نمی کند. پیش از شما، مسئولانی در کشور حکمرانی کرده اند که هزینه ی مخالفت با حکومت جمهوری اسلامی ایران را به شدت کاهش داده اند. حالا بدحجابی دیگر فقط یک اشتباه فردی نیست، بلکه به لطف عملکرد دلسوزان اسلام و مسلمین، حرکتی است جهت نشان دادن مخالفت با جمهوری اسلامی! حالا هزینه ی مخالفت با جمهوری اسلامی تنها کمی بدحجابی است! این «جرم زایی» را مسئولان قبلی شما به وجود آورده اند، اما از شما انتظار داریم این روند را متوقف کنید.

پیش از انتخابات گفتید:

«رخی از برخوردها هم ناشی از نگاه پلیسی و امنیتی به جامعه است، نگاهی که همه چیز را سیاسی می‌بیند. در حالی که اجازه دادن به برگزاری برخی مراسم، شدت کنش و دیدگاه سیاسی را کاهش می‌دهد.»

گفتید:

« عفیف بودن چیزی فراتر از حجاب داشتن است. به نظر من اگر زنی یا مردی حجاب رسمی مد نظر ما را رعایت نکند، عفیف بودنش زیر سؤال نمی‌رود. قبل از انقلاب زنان زیادی در جامعه ما حجاب نداشتند، ولی آیا انسان‌های عفیفی نبودند؟ من هشدار می‌دهم که حجاب را عین عفاف ندانیم. به نظر من زنان زیادی از جامعه ما حجاب مطلوب قانون را ندارند، ولی عفیف هستند.» [+]