دوشنبه، 24 تیر ماه 1392 = 15-07 2013
اعتراف به شکست همه طرح‌های خودکفایی کشاورزی
سایت دیگربان: عباس رجایی٬ رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس می‌گوید در سال ۹۱ حدود ۷۰ درصد نیاز گندم و ۹۰ درصد روغن کشور وارداتی بوده و همه طرح‌های خودکفایی کشاورزی دولت شکست خورده‌اند.
آقای رجایی که رئیس فراکسیون صنایع غذایی مجلس هم هست٬ این اظهارات را روز دوشنبه (۲۴ تیرماه) در گفتگو با روزنامه «شرق» بیان کرده است.
وی گفته است: «وقتی بعد از ۳۵ سال به روش‌های منسوخ رجوع می‌کنیم و کار را به دست کاردان نمی‌سپاریم طبیعی است که این مشکلات پیش بیاید.»
مهمترین گزاره‌های این گفتگو:
● دولت به‌دنبال تحول جدی در بخش کشاورزی نبوده است. یکی از گلایه‌های من از وزرای کشاورزی این دولت‌ها این بوده است که هیچ لایحه‌ای در حوزه کشاورزی به مجلس نیاوردند. تمامی اقدامات بی‌بدیلی که در این ایام در مجلس انجام شد با ارایه طرح از سوی نمایندگان بود.
● من با قاطعیت می‌گویم که سیاست‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت و همین‌طور سیستم تفکری دولت در این سال‌ها، اشتغال و تولید کشاورزی در سایر کشور‌ها را تضمین کرده است.
● وقتی گفته می‌شود مثلا ۱۲ میلیارد دلار در یک سال فقط کالاهای اساسی و نهاده‌های کشاورزی وارد شده است یعنی چند برابر این میزان، کشاورزی داخلی تضعیف شده است. به همین نسبت هم اشتغال در کشور دچار مشکل شده است. این بزرگ‌ترین خسارتی بوده که در این دوران به بخش کشاورزی وارد شده است.
● برای محصولات اساسی کشاورزی کشور برنامه‌های خودکفایی تعریف شده بود که بنا بود در برنامه‌های سوم و چهارم به نتیجه برسد. اما... همه این طرح‌های خودکفایی دولت شکست خورده‌اند. برنامه‌های خودکفایی روغن، شکر، گندم، علوفه، گوشت قرمز و... به نتیجه نرسید.
● در سال گذشته زراعی حدود هفت میلیون تن گندم وارد کردیم. به دلیل اینکه سال گذشته نتوانستیم گندم را از کشاورزان خریداری کرده و در سیلو‌ها ذخیره کنیم حدود ۷۰ درصد نیاز گندم کشور را وارد کردیم.
● ۹۰ درصد روغن کشور وارداتی شده است. بیش از یک میلیون تن شکر وارد کرده‌ایم. نزدیک به یک میلیون و ۵۰۰ هزارتن برنج وارد کرده‌ایم. این اعداد کوچک نیستند.
● اگر حداقل نیمی از همین مبالغی که با زحمت به دست می‌آید و آن را به راحتی صرف واردات می‌کنیم صرف کشاورزی داخل می‌کردیم، به‌طور قطع و یقین وضعیت ما متفاوت بود.
● وقتی وزارتخانه‌ای که باید به فکر تولید صنعتی نظیر خودرو، آهن، فولاد، سیمان و مواد معدنی و... باشد، دخالت در گوشت و مرغ و تخم‌مرغ و گندم و... می‌کند، چه انتظاری داریم که شرایط بهینه‌ای شکل گیرد؟
● آدم یاد اوایل پیروزی انقلاب اسلامی می‌افتد که ادارات بازرگانی آن زمان برای کنترل بازار، واردات و توزیع میخ را به اتحادیه آهنگران می‌دادند و واردات و توزیع الکترود جوشکاری را به اتحادیه نجاران می‌دادند. می‌گفتیم چرا این کار را می‌کنید می‌گفتند اگر همه چیز دست یک صنف باشد ممکن است خلاف کنند و بازار را به هم بزنند. همه چیز بر مبنای سوءظن و احتمال تخلف طراحی شده بود.
● وقتی دولتی‌ها به قانون عمل نمی‌کنند و یک موضوع تخصصی را به یک گروه غیرمتخصص می‌سپارند، سوای از مفاسد و رانت‌هایی که شکل می‌گیرد، طبیعی است که شاهد اینگونه مشکلات هم باشیم. وقتی بعد از ۳۵ سال به روش‌های منسوخ رجوع می‌کنیم و کار را به دست کاردان نمی‌سپاریم طبیعی است که این مشکلات پیش بیاید.
● وقتی تقریبا ۷۰ درصد دان مورد نیاز تولید طیور نظیر ذرت، سویا و... وارداتی است نمی‌توانی بگویی چون من مرغ تولید کرده‌ام پس در تولید گوشت سفید خودکفا هستم. چون اگر به هر دلیلی مثل تحریم، واردات این دان‌ها قطع شد دیگر نمی‌توانی مرغ تولید کنی.
● بودجه امسال در بخش کشاورزی با سال گذشته تفاوت زیادی ندارد. بنابراین امسال انتظار زیادی برای توسعه بخش کشاورزی با این اعتبارات نداریم و اگر همین وضع موجود را نیز حفظ کنیم، خیلی کار کرده‌ایم.
● یکی از مشکلات کنونی کشور نقل و انتقال پول نفت است. بنابراین در شرایط فعلی، تها‌تر نفت با محصولات کشاورزی کار غلطی نیست. اینکه چه محصولی و با چه کیفیتی وارد کنیم، مهم است... توصیه ما به دولت این بوده که به هنگام تها‌تر، کیفیت محصولات وارداتی را جدی بگیرند.
