چهارشنبه، 21 فروردین ماه 1392 = 10-04 2013تصویبنامهای که فاتحه محیط زیست را میخواندمحیط زیست - *عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور خبرآنلاین: در بیست و هشمین روز از اسفندماه 1391، یعنی در واپسین لحظهها از آخرین روز کاری سال، یک شوک دیگر بر پیکر نحیف طبیعت ایران وارد شد که البته به دلیل تعطیلات نوروزی، ابعاد ویرانگر این شوک تا چند روز آشکار نشد و متأسفانه هیچ بازتاب رسانهای هم نیافت. ماجرا برمیگردد به آخرین مصوبه هیأت وزیران با عنوان: «تصویب نامه در خصوص تشکیل ستاد اجرایی استان به منظور اجرای مصوبات کارگروه توسعه بخش معدن در استانها» که متن کامل آن در ویژه نامه شماره 558 روزنامه رسمی کشور منتشر شده و هماکنون بر روی تارنمای روزنامه رسمی، قابل مشاهده است. همان طور که در بند ب از ماده 2 این مصوبه ملاحظه میشود، بهرهبرداری از محدودههای دارای پتانسیل معدنی در درون مناطق چهارگانه محیط زیست در راستای استفاده بهینه از ذخایر معدنی و راهاندازی معادن راکد در شمار وظایف ستاد اجرایی هر استان در حوزه فعالیتهای معدنی قرار داده شده است. مفهوم سادهی این عبارت طولانی و نه چندان ساده این است که از این پس، سازمان حفاظت محیط زیست از نظر قانونی نمیتواند سد راه فعالیتهای معدنی، حتا در درون مناطق چهارگانه تحت حفاظت خود شود، چه رسد به این که بخواهد بر کیفیت این فعالیتها در بیرون مناطق تحت حفاظت رسیدگی و نظارت کند. تأملبرانگیزتر آن که وقتی حتا مناطق چهارگانه در مورد فعالیتهای معدنی از مصونیتی برخوردار نیستند، آشکار است که ادارات کل منابع طبیعی هم دیگر نمیتوانند مانع فعالیتهایی مشابه در درون رویشگاههای جنگلی در شمال و غرب کشور شوند. این مسأله آشکارا نشان میدهد که مفاهیم یا قلمروهایی چون پارک ملّی، مناطق حفاظت شده، منطقه شکار ممنوع یا ذخیرهگاههای جنگلی، اصولاً در نزد برنامهریزان و کلاننگران در معاونت برنامهریزی راهبردی ریاست جمهور و نیز اغلب اعضای کابینهی دولت دهم محلی از توجه و ارزش ندارد و حال که چنین است، فلسفهی وجودی سازمان حفاظت محیط زیست یا سازمان جنگلها، مرتع و آبخیزداری کشور در چیست و چرا این دو نهادی که توانایی پاسداری از حوزه تحت امر خود را ندارند، باید همچنان به حیات خود ادامه داده و از بیتالمال، سهم طلب کنند؟! به نظر میرسد آقایان در رودربایستی ماندهاند، وگرنه بدشان نمیآمد تا فرمان انحلال نهادهای حامی طبیعت ایران را هم یکجا مانند سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور صادر کنند. نکتهی شگفتآور در مورد این مصوبهی دقیقهی 90 آن است که هرچند بسیاری از اصحاب رسانه و فعالین محیط زیست، متوجه تصویب آن نشدند، اما آنهایی که باید بدانند، دانسته و بلافاصله در نخستین روزهای کاری سال جدید، درخواستهایشان را به برخی از ادارات کل محیط زیست در مناطق زاگرسنشین ارایه دادهاند تا مورد بررسی قرار گرفته و تصویب شود! |