تابستان و نگرانی از نابسامانی های سواحل

مازندران -ایلنا: از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون که بیش از ۳۳ بار شاهد برپایی طرحهای سالمسازی دریای مازندران در سواحل استان‌های شمالی هستیم، علیرغم همه تلاش‌ها و هزینه‌های مترتبه، باز هم بلا استثناء با نارسائی‌های اساسی و نهایتاً نارضایتی نسبی مسافرانی مواجه بوده و هستیم که با هزار امید و رؤیا از اقصی نقاط کشور به شمال می‌آیند تا از پرجاذبهترین اقلیم ایران یعنی دریا استفاده کرده و لذت ببرند!

هر سال مدیران ارشد استانی با اندک بودجه و اعتبار که به طرحهای دریا تخصیص می‌دهند، به فراخوانی و بکارگیری توانایی‌های استانی مبادرت می‌ورزند تا با افزایش آمارهای خدماتی و کاهش آمارهای تلفاتی، نسبت به تیم‌های قبلی، خود را موفق‌تر جلوه داده و در افکار عمومی و ارزیابی‌های رسانه‌ای نمره بالاتری بگیرند، اما متأسفانه بر خلاف انتظار اینگونه نشده و ما باز هم هر سال شاهد کاستی‌های متعدد در مراکز هدف گردشگری و مشخصاً در سواحل شمال می‌باشیم.

البته وجود کاستی و نارسائی در هر طرح اجرائی، امری کاملاً عادی و قابل انتظار است و نمی‌توان با نگاهی مطلق به عملکرد مجدانه مجریان خرده گرفت، اما آنچه که موجبات تأسف ما را فراهم می‌آورد، تکرار نارسائی‌هایی است که در سال یا سالهای گذشته به عینه و به کرات دیده شده‌اند و مواجهه با آن‌ها بایستی بر اساس برنامه‌های مدبرانه انجام پذیرد که متأسفانه اینگونه نیست و بطور مثال یکی از آن‌ها آمار دلخراش غرق شده هاست که عمدتاً در مناطق غیرمجاز و در ساعات غیرمتعارف اتفاق می‌افتد و سؤال ما اینجاست که برای حل این معضل تکراری، چرا مثلاً در قالب فرهنگ سازی رسانه‌ای و نیز ایجاد یک پلیس ساحلی و برقراری گشت‌های ساحلی و دریایی، اقدام ماندگار و تأثیرگذاری انجام نمی‌گیرد، کاری که در جاده‌ها توسط پلیس اجراء شده و می‌شود و اتفاقاً جواب هم داده است!

یا مثلاً معضلی بنام گرانی خدمات و کالاهای فروشگاههای ساحلی و یا معضلی بنام کمبود شدید خدمات و نیز غیربهداشتی بودن سرویسهای بهداشتی در سواحل که هرساله موجب بهم ریختگی روانی گردشگران شده و احساس بدی بر آن‌ها مستولی می‌شود آیا نمی‌توان برای این معضلات تکرارشونده، تدابیر و تصمیمات ویژه‌ای را اجرا کرد؟!