معبد سنگ‌های برفراشته همچنان بی‌حفاظ + عکس

معبد سنگ‌های برافراشته شهریری، سال نو را با داربست‌های فرو افتاده روی زمین، آغاز می‌کند. چهار سال است که این محوطه هزاره دوم پیش از میلاد، شرایط سختی را پشت سر می‌گذارد و خبری از حفاظت از آن نیست. مدیر اداره میراث فرهنگی اردبیل اما می‌گوید که دارد مطالعات علمی روی این محوطه انجام می‌شود.

خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث فرهنگی - معبد سنگ‌های برافراشته شهریری، سال نو را با داربست‌های فرو افتاده روی زمین، آغاز می‌کند. البته این شروع، تنها برای سال 91 نیست، چهار سال است که از نخستین کاوش‌های محوطه دیرینه اورارتوها می‌گذرد اما هنوز برنامه‌ای برای صیانت از این محوطه پر رمز و راز وجود ندارد. مدیر اداره میراث فرهنگی اردبیل می‌گوید که به زودی این محوطه تبدیل به پایگاه می‌شود اما مشاهدات اخیر از این محوطه گویای آینده‌ مبهمی برای آن است.

به گزارش CHN، اکنون شهریری که محوطه‌ای به وسعت 400 هکتار است، بدون حفاظت رها شده. داربست‌های آهنی آن که قرار بود زمانی پناه این محوطه تاریخی باشند همه کنار معبد سنگ‌های افراشته فرو افتاده و پخش شده‌اند. افرادی که برای بازدید این محوطه تاریخی می‌آیند، به راحتی می‌توانند، سنگ‌های برافراشته را که متعلق به عبادتگاه دوران نوسنگی بوده را جا به جا کنند.

محوطه شهریری با وجود اهمیت آن در تاریخ ایران، بدون حفاظ و سرپناه در برابر تهدیدهای انسانی و طبیعی رها شده اند

این در حالی است که کارشناسان میراث فرهنگی و متخصصان سازه هشدار می‌دهند که ‌این آثار سنگی بدون داشتن پوشش، در محیط باز قرار گرفته‌اند و به‌دلیل ویژگی این سنگ‌ها، وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرند، تغییر خاصیت می‌دهد و سست می‌شوند، به همین دلیل سنگ‌های آثار شهریری به‌دلیل جنس خاص‌شان بسیار آسیب‌پذیر هستند. گفته می‌شود که باید از هر قطعه سنگ به‌شکل جداگانه محافظت شود، به‌طوری که در ارتباط با رطوبت زمین نباشد. همچنین باید شرایطی فراهم شود تا باران یا برف روی سنگ‌ها نبارد و نیز به‌دلیل آسیب‌دیدگی سنگ‌ها، مرمت آن‌ها هرچه سریع‌تر انجام شود.

« بهروز ندایی»، مدیر اداره میراث فرهنگی و گردشگری اردبیل اما وضعیت این محوطه تاریخی را بسیار خوب می‌داند و معتقد است که در حال حاضر این محوطه هیچ مشکلی ندارد و از همه مهمتر دارای نگهبانی است.

او در پاسخ به این سوال که چرا داربست‌ها کنار محوطه معبد رها شده و شرایط بسیار نامناسبی دارد، می‌گوید که قرار است، کار علمی انجام دهیم و این داربست‌ها اینجا می‌ماند که مطالعات علمی و پژوهش های مفصلی در این زمینه انجام شود و بعد تصمیم می‌گیریم.

این در حالی است که چهار سال از نخستین کاوش‌ها در محوطه تاریخی شهریری می‌گذرد و هنوز این تصمیم‌گیری برای صیانت از آثار محوطه باستانی انجام نشده است.

بارها مسئولان میراث فرهنگی تصمیم گرفتند که روی آثار این محوطه داربست بزنند اما حتی در این تصمیم گیری که از قضا نیمی از آن هم اجرا شد، ثابت قدم نمانند. اکنون بعد از این همه سال، تازه این مسئولان به صرافت افتادند که مطالعات پژوهشی و علمی انجام دهند با این عنوان که داربست بزنند یا نزنند!

با این وجود باز هم ندایی وعده می‌دهد که دیگر در خرداد ماه همه مسایل شهریری حل می‌شود و پایگاهی در این محوطه زده شده و اقدامات علمی نیز همه اجرایی می‌شود.

محوطه شهریری و مکتب اوشاقلاری مربوط به هزاره دوم و اول قبل از میلاد است و در شهرستان مشکین شهر، روستای پیرازمیان واقع شده و این اثر در تاریخ 7 مهر 1381 با شماره ثبت 6162به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

علیرضا هژبری نوبری، یکی از باستان شناسان این محوطه باستانی در پاسخ به این سوال که آیا این محوطه نیاز به کاوش دارد، می‌گوید که برنامه‌ای در این زمینه تهیه و به اداره میراث فرهنگی اردبیل ارایه شده است. در صورتیکه مسئولان این اداره تایید کنند، می‌توان به باستان شناسی این محوطه ادامه داد. اما مهم این است که اولویت مسئولان چیست.

این باستان شناس در پاسخ به این سوال که آیا برنامه‌ای برای حفاظت این محوطه تاریخی ارایه شده است یا نه؟ اظهار بی اطلاعی کرده و می‌گوید این مسئله دیگر به من ربطی ندارد و مسئولان باید در پژوهشکده حفاظت و مرمت آن را پیگیری کنند.