سهم سلامت ایرانیها از محل درآمد ناخالص داخلی (GDP) کمتر از 12 هزار تومان است در حالی که این سرانه در کشورهایی به مراتب فقیرتر از ایران، بیشتر از رقمی است که ما اختصاص داده ایم. همین مسئله باعث شده تا پرداخت هزینه های درمان از جیب مردم رو به افزایش باشد.
به گزارش خبرنگار مهر، کارشناسان حوزه اقتصاد سلامت بر سر سهم سرانه سلامت از محل درآمد ناخالص داخلی اختلاف نظر دارند. به طوریکه برخی موافق افزایش این سرانه هستند اما برخی دیگر معتقدند که افزایش سرانه سلامت نه تنها به بهبود وضعیت حوزه درمان کمک نمی کند بلکه موجب تشدید اوضاع نابسامان حوزه سلامت نیز می شود.
اولین مسئله در تامین منابع حوزه سلامت که باید به آن توجه شود سهم سلامت از درآمد ناخالص داخلی (GDP) است. در برنامه چهارم توسعه این رقم باید به 7 درصد میرسید. این درحالیست که سهم سلامت از درآمد ناخالص داخلی در حال حاضر حدود 6.8 درصد است. در برنامه پنجم توسعه نیز مقرر شده که سهم سلامت از GDP به 7.5 درصد برسد.
دکتر ایرج خسرونیا رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران معتقد است که سرانه سلامت در دیگر کشورها 700 تا حتی 6000 دلار است در حالی که سرانه در نظر گرفته شده برای سلامت در ایران رقمی بین 12 تا 13 هزار تومان است.
همچنین دکتر بهزاد رحمانی عضو هیئت مدیره انجمن جراحان عمومی ایران با انتقاد از پایین بودن سرانه درمان در کشور، عنوان داشت که پایین بودن این سرانه درمان در ایران باعث شده که بیمهها توان پرداخت مطالبات گروههای درمانگر را نداشته باشند و همین امر علت بهتر بودن کیفیت خدمات بخش خصوصی است.
این در حالی است که دکتر رضا حسین پور کارشناس امور بیمه ای با عنوان این مطلب که مهمتر از رقم خالص سرانه درمان، سهم مردم و دولت از این سرانه است، به خبرنگار مهر گفت: اینکه چه سهمی را مردم پرداخت می کنند، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
وی با اعلام اینکه سهم سرانه سلامت نسبت به درآمد کشورها متفاوت است، افزود: این سهم در بعضی از کشورها خیلی بالاست و در برخی کشورها کمتر است. اما نکته مهم این است که بالا بودن این سرانه خیلی مهم نیست بلکه باید سهم مردم از پرداختها کم شود. زیرا هم اکنون سهم سلامت ازGDP در آمریکا بین 17 تا 18 درصد است اما رقم پرداختی مردم از هزینه های درمانی بالاست اما سهم سلامت از GDP در انگلستان 11 درصد است اما وضعیت مردم این کشور در پرداخت هزینه های درمان به مراتب بهتر است.
حسین پور با عنوان این مطلب که سهم سرانه سلامت از درآمد ناخالص داخلی در ایران خیلی پایین نیست و چیزی در حدود 6.8 درصد است، گفت: منتهی امر دو نکته در این بحث مهم است. نخست توزیع سرانه سلامت و دوم عادلانه توزیع شدن این سرانه است.
این کارشناس امور بیمه ای تاکید کرد: مشکلی که وجود دارد این است که سهم دولت از پرداخت هزینه های سلامت خیلی کم است.
بررسیها نشان می دهد در دنیا مردم تنها 18 درصد هزینههای سلامت را می پردازند اما در ایران بیش از 54.8 درصد از هزینههای سلامت را مردم از جیب پرداخت می کنند که با احتساب منابع بیمهای این رقم بیش از 60 تا 70 درصد میشود. این در حالی است که هر ساله حدود 7.5 درصد مردم به دلیل ابتلا به بیماریهای صعبالعلاج زیر خط فقر قرار میگیرند.