این حادثه تلخ در حالی رخ داد که دیگران تلاش کردند او را مهار کنند، اما در لحظه‌ای کوتاه آتش شعله‌ور شده و باعث سوختگی شدید (حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد) این کارگر شد.

شرکت ذوب آهن اصفهان وضعیت کنونی سلامت این کارگر را «پایدار و در حال بهبود» ارزیابی کرد.

طی سال‌های اخیر موارد دیگری از اقدام به خودسوزی و خودکشی کارگران در ایران به دلیل اخراج، شرایط سخت کار، تاخیر در پرداخت یا عدم پرداخت دستمزد، مشکلات اقتصادی و دلایل دیگر اتفاق افتاده است.

اواخر مهر امسال یکی از کارگران فصلی شاغل در شرکت نیشکر هفت‌تپه به نام فالح سعدی در محل کار خود خودسوزی کرد و دو روز بعد در ۲۱ مهر ماه جان باخت.

گفته شد این کارگر ۴۸ ساله که پدر چهار فرزند بود، به دلیل تعلیق و تمدید نشدن قرارداد کاری خود، دست به خودسوزی زد.

چند روز پیش از این واقعه و در ۱۶ مهر، خبرگزاری ایلنا از «خودسوزی نافرجام» دو نفر در جریان تجمع کارگران پتروشیمی ارغوان گستر خبر داد.

در فاصله روزهای پایانی آذر تا اوایل دی سال گذشته نیز در دو رویداد مجزا، در مجموع سه تن از کارگران اقدام به خودکشی کردند.

روز ۳۰ آذر ۱۴۰۲ دو تن از کارگران پتروشیمی چوار ایلام در اعتراض به اخراج از کار خودکشی کردند.

روز ششم دی همان سال نیز خودسوزی یک کارگر پیمانکاری شهرداری مشهد به دلیل ترس از تغییر محل کار و احتمال اخراج و تعدیل گزارش شد.

پیش از آن و در بازه زمانی مرداد ۱۴۰۱ تا مرداد ۱۴۰۲ چهار کارگر پتروشیمی ایلام با خودکشی به زندگی خود پایان دادند.