پنجشنبه، 8 آذر ماه 1403 = 28-11 2024درخواست نسرین ستوده از رئیسجمهورسنگاپور برای عفو شهروند ایرانینسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر که جوایز «آزادی افکار ساخاروف از طرف پارلمان اروپا»، «آزادی قلم باربارا گلداسمیت از انجمن قلم آمریکا»، «حقوق بشر اروپا» و چندین جایزهی بینالمللی دیگر را در کارنامه دارد، از رئیسجمهور سنگاپور خواسته تا مسعود رحیمی مهرزاد را که قرار است روز جمعه ۹ آذر اعدام شود، عفو کند. او نوشته: «تردیدی ندارم که عفو و بخشش شما میتواند بر روند مبارزه علیه اعدام در ایران تاثیری مثبت و جدی داشته باشد. از حضور شما خواهشمندم این امکان را از جامعهی مدنی ایران دریغ نفرمایید و با استفاده از این اختیار قانونی، ما را در این مبارزه یاری فرمایید.» مسعود رحیمی مهرزاد، شهروند سنگاپوری-ایرانی است که ۱۴ سال پیش هنگامی که ۲۰ سال داشت، به خاطر حمل ۳۱ گرم ماده مخدر دیامورفین در سنگاپور بازداشت و به اعدام محکوم شد. او قرار است روز جمعه ۹ آذر اعدام شود. سازمان حقوق بشر ایران روز گذشته از دولت سنگاپور خواست تا با عفو این شهروند، از اعدام او صرفنظر کند. محمود امیریمقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفته بود: «اعدام هیچوقت از جرائم مواد مخدر پیشگیری نکرده و ما امیدواریم آقای تارمان شانموگاراتنام، رئیسجمهور سنگاپور، با صدور فرمان عفو جان مسعود را نجات دهد.» متن کامل نامه نسرین ستوده: ریاست محترم جمهوری سنگاپور، جناب آقای ترمان شانموگاراتنام با سلام و احترام، اینجانب نسرین ستوده وکیل دادگستری در ایران، امروز مطلع شدم که آقای مسعود رحیمی مهرزاد از سوی دستگاه قضایی سنگاپور به اعدام محکوم شده است. من که یک وکیل دادگستری در ایران هستم باید به این تصمیم قضات گرانقدر احترام بگذارم. زیرا که اقتدار عدالت در احترامی است که شهروندان به عدالت و قانون میگذارند. اما در عین حال اجازه دهید به عنوان فردی مخالف اعدام که در کشوری زندگی میکنم که بالاترین آمار اعدام را در جهان داراست و از آنجا که سنگاپور در زمرهی کشورهایی است که به معیارهای حقوق بشر و مدنیت احترام می گذارد، من با تاکید تمام بر اعلامیهی جهانی حقوق بشر و تاریخچهی رو به رشد سنگاپور که جهان نیز شاهد آن است، از حضور محترم ریس جمهور آن کشور درخواست مینمایم با استفاده از اختیارات مندرج در قانون اساسی با هر ترتیبی که خود صلاح میدانید، از اجرای حکم اعدام مسعود رحیمی جلوگیری به عمل آورید. جناب رییس جمهور! قبل ازهر چیز از خود میپرسم من چگونه میتوانم از رییس جمهور کشوری که فرسنگها دورتر از کشورم قراردارد، چنین درخواستی کنم، در حالیکه در کشور خودم بارها به دلیل مخالفت با اعدام زندانی شدهام. آری، من با امید به احترامی که کشور شما در جامعهی بینالمللی دارد و همراهی با مظاهر تمدن بینالمللی، از شما چنین درخواستی مینمایم. در این پروندهی خاص که از قضا یکی از هموطنانم به اعدام محکوم شده است، تردیدی ندارم که عفو و بخشش شما میتواند بر روند مبارزه علیه اعدام در ایران تاثیری مثبت و جدی داشته باشد. از حضور شما خواهشمندم این امکان را از جامعهی مدنی ایران دریغ نفرمایید و با استفاده از این اختیار قانونی، ما را در این مبارزه یاری فرمایید. پیشاپیش از بابت عشق، لطف و بینش عمیقی که در این موضوع دارید، سپاسگزارم. با امید به دنیایی بهتر
|