
۸۰ سال پیش، در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۵، محاکمه اصلیترین جنایتکاران جنگ رژیم نازی در شهر نورنبرگ آلمان آغاز شد. این دادگاه پایههای رویارویی با جنایات هیتلر و زمینه تعقیب جنایت علیه بشریت را فراهم آورد.
در پایان دادگاهی که برای بررسی جنایات مهمترین مهرههای رژیم هیتلر و جنایتکاران اصلی جنگ دوم جهانی در شهر نورنبرگ آلمان برگزار شده بود دوازده حکم اعدام صادر شد. از جمله این احکام، مجازات اعدام برای هرمان گورینگ یکی از برجستهترین چهرههای حزب نازی و فرمانده نیروی هوایی هیتلر بود. گورینگ در ۳۰ سپتامبر ۱۹۴۶ به اعدام با طناب دار محکوم شد، ولی پیش از اجرای حکم با قرص سیانور به زندگی خود پایان داد.
یک تحلیلگر روند دادگاههای نورنبرگ در این باره نوشته است: این مهمترین فرآیند در همه زمانها است. موضوع قابل توجه در این دادگاه این است که برای نخستین بار دادگاهی در سطح بینالمللی تشکیل شد و علیرغم همه تنشها در دادگاه اصلی جنایتکاران جنگی، متفقین توانستند در یک چارچوب مشترک به توافق برسند. دادگاههای بعدی تحت رهبری آمریکا برگزار شدند.
به گزارش دویچه وله، یکی از مهمترین رویدادها این بود که برای نخستین بار در تاریخ جهان، نمایندگان برجسته یک کشور مجبور شدند در مورد جنایات خود در دادگاهی بین المللی پاسخگو باشند. و برای اولین بار اقدامات یک دولت به عنوان عمل جنایی شناخته شدند.
اقدامات فردی متهمان در این دادگاه به عنوان بخشی از یک کل بزرگتر مورد بررسی قرار گرفت و بنابراین به صورت قانونی بر این موضوع صحه گذاشته شد که دولتها نیز میتوانند سازمانهایی جنایی باشند که باید با آنان به صورت قانونی برخورد شود.
English SummaryOn November 20, 1945, the trial of key Nazi war criminals began in Nuremberg, Germany, laying the groundwork for addressing the atrocities committed by Hitler and facilitating the prosecution of crimes against humanity.
The Nuremberg trials resulted in twelve death sentences, including that of Hermann Göring, a prominent Nazi leader and head of Hitler's Luftwaffe. He was sentenced to hang but committed suicide with cyanide before the execution.
An analyst noted that this was the most significant trial in history, marking the first international court formed to hold a state accountable for crimes, despite various tensions. For the first time, representatives of a nation had to answer for their actions in an international courtroom, and individual actions were scrutinized as part of a larger criminal enterprise. This legally established that governments could also be criminal organizations subject to prosecution.