خبرگزاری بلومبرگ به نقل از منابع آگاه گزارش داد که رهبران اروپایی در تلاش‌ هستند تا پیش از دیدار برنامه‌ریزی‌شده‌ رئیس‌جمهور آمریکا با رهبر روسیه در آلاسکا که قرار است اواخر این هفته برگزار شود، با مرد شماره یک کاخ سفید گفت‌وگو کنند.

این تلاش‌های دیپلماتیک پیش از مذاکرات ترامپ و پوتین که برای ۱۵ آگوست تعیین شده، انجام می‌شود و پس از یک آخر هفته‌ پرجنب‌وجوش از منظر دیپلماتیک بین مقامات آمریکایی، اوکراینی و اروپایی صورت می‌پذیرد.

روز شنبه معاون رئیس‌جمهور آمریکا با وزیر خارجه بریتانیا در لندن دیدار کرد و یک روز بعد سفرای اتحادیه اروپا در جریان جزئیات این گفت‌وگوها قرار گرفتند. بر اساس گزارش بلومبرگ، وزرای خارجه اتحادیه اروپا قرار است امروز یک نشست مجازی برگزار کنند.

اروپایی‌ها نگران از حذف شدن خود از معادلات کلان ژئوپلتیکی جهانی هستند، از طرف دیگر لرزان از این که از بازی اوکراین هم کنار گذاشته شوند. چون هر توافقی در آلاسکا صورت بگیرد به احتمال قوی اروپا دیگر نمی‌تواند روی حمایت آمریکای ترامپ در اوکراین حساب کند.

در این بین اوربان مجارستانی که همواره تلاش دارد موضعی متوازن در قبال بحران اوکراین بگیرد و شخصا هم رابطه حسنه‌ای با پوتین و ترامپ دارد، سریعا از رهبران کشور‌های اروپایی خواست تا قبل این دیدار با پوتین مستقیم صحبت کنند و درخواست‌های خود را بدهند. اما در عوض اروپایی‌های هراسیده هشدار می‌دهند: «صلح بدون مشارکت اوکراین یعنی خیانت به ما.»

رهبران کشور‌های عضو اتحادیه اروپا و ناتو بدون ترامپ احساس ترس و تنهایی می‌کنند. در حالی که در مقابل پوتین سریعا با متحدان خود از بلاروس و کشور‌های آسیای مرکزی و از همه مهمتر چین گفتگوی تلفنی کرد و پیشنهادات ویتکاف قبل از دیدار با ترامپ در آلاسکا را به اطلاع متحدان خود رساند. اما ترامپ هیچ لزومی ندید به اروپاییان خبری بدهد.

پوتین و ترامپ نقشه جهان را بازنویسی می‌کنند!

دیدار ترامپ و پوتین، فارغ از هر نتیجه‌ای، دوران‌ساز است. اگر در روزگاری بعد از جنگ جهانی دوم آمریکا، شوروی و بریتانیا در سواحل آفتابی یالتا در شبه جزیره کریمه برای تقسیم جهان بعد از جنگ سر میز نشستند، این بار باید دید که آمریکا و روسیه در آلاسکا بر سر چه توافق می‌کنند؟ اتفاقا یکی از مسائل مهم مورد بحث بین آمریکا و روسیه در این نشست خود یالتا در شبه جزیره کریمه است. اگر روزگاری یالتا محل حل منازعات جهانی شد، امروز خودش نقطه‌ای است که بر سرش باید در آلاسکا بحث شود.

اگر سواحل داغ یالتا سرآغاز دوران جنگ سرد شد، آیا باید انتظار داشت که اجلاس دوجانبه آمریکا و روسیه در سرزمین سرد آلاسکا، یخ‌های رابطه را آب کند؟ شاید برای پاسخ به این سوال زود باشد. اما قطعا این دیدار نمادی از یک دوران تازه است. دورانی که دست‌کم دیگر امپریالیسم قدیمی اروپایی "سر میز" تقسیم غنائم نیست بلکه خودش "روی میز" برای تقسیم است.

اجلاس آلاسکا می‌تواند سال‌ها بعد مبدا روایت‌هایی شود که سرآغاز دوران نوینی بود که آن را تبدیل به یالتای قرن بیست و یکم کرد.