اینکه با استفاده از زور اسلحه و ترور بر کشوری مسلط شد، زنان را از تحصیل و هرگونه فعالیت اجتماعی محروم کرد، شبکه‌های تلویزیونی را از نشان دادن هر موجود ذی‌روح و ذی‌حیات برحذر داشت، آثار تاریخی و ملی کشور را تخریب کرد، بدون رضایت مردم خود را "امیرالمؤمنین" نامید و از دید عموم غایب شد و حتی در نماز عیدین نیز پشت به مردم خطبه خواند، پرچم ملی را بی‌اعتبار و مردم خود را آواره کرد و با ذره‌بین در بین آراء فقهی متقدمان، در پی کشف و احیای هر نظر و دستور محدودکننده و منسوخ برآمد و آن را به عنوان "حکم خدا" بر مردم بی‌پناه تحمیل کرد، جای هراس ندارد؟