محمد فاضلی، جامعهشناس در واکنش به سخنان شهردار بسیجی تهران مبنی بر ساخت مسجد در پارکها می گوید: ترکیب ایدئولوژی، زور و پول سطح خطرناکی از سیاست و اقدام نابخردانه زاییده است. اگر راست میگویند و دنبال ترویج نمازند، گزارش ارزیابی ساخت مسجد در بوستانها را منتشر کنند...
محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا نیز در کانال تلگرامی خود نوشت: در عصر پیامبر مسجدی در مدینه ساخته شد که هدف از بنای آن، عبادت نبود؛ قرار نبود مشکل مسلمین در آن حل شود؛ بلکه قرار بود جایی برای تفرقه افکنی و نفاق باشد. رسول خدا برای تخریب آن مکان (که نام ضرار بر آن نهاده شد) ذرهای درنگ نکرد و وحی الهی نیز بر آن مهر تایید زد.
اکنون که احداث مسجد در پارک قیطریه نقل محافل است، تاریخ مسجد ضرار تداعی بیشتری پیدا میکند. همه میدانند محل قیطریه تهران (و محله چیذر در مجاور آن) از محلات قدیمی و متدیننشین بوده است و تعداد قابل اعتنایی مسجد، حسینیه و تکیه دارد و با جمعیت فعلی منطقه، نیازی به احداث مسجد جدید نیست. اگر هم چنین نیازی احساس شود، مردم منطقه از تمکن کافی برای توسعه مساجد فعلی و یا ساخت مسجد جدید، برخوردارند و نیازمند دولت و شهرداری نیستند.
آنچه این روزها از تصمیم برای ساخت مسجد در پارک قیطریه برداشت میشود، نوعی بازی سیاسی و لجاجت است. از نوع همان بازیها و لجاجتهایی که منافقین به هنگام ساخت مسجد ضرار کردند.
این فاجعه فرهنگی و ضدبشری را جدی بگیریم
بنیاد میراث پاسارگاد نیز در بیانیه ای نوشت: در قرن بیست و یکم مسجد به جای مدرسه و بیمارستان؛ این فاجعه فرهنگی و ضدبشری را جدی بگیریم
مجید غفوری روزبهانی، دستیار شهردار تهران: «احداث «مسجدی فاخر و باشکوه» را در پارک قیطریه به دلیل کمبود سرانه امکانات مذهبی در محله قیطریه و بنا بر خواست اهالی متدین انجام میگیرد».
علیرضا زاکانی، شهردار تهران: «نه تنها در قیطریه بلکه در تمامی بوستانهای پایتخت مسجد ساخته خواهد شد».
3500 مسجد در تهران داریم که همیشه بیش از نیمی از آن ها خالی اند.
اما فقط 49 بیمارستان دولتی در تهران داریم که همیشه صفی منتظر از بیماران دارد و بسیاری در این انتظار می میرند.
و فقط 2171 مدرسه دولتی و نیمه دولتی در تهران داریم و هر ساله دهها هزار دانش آموز به دلیل فقر و کمبود مدرسه ترک تحصیل کرده اند.
فیلم زیر: اعتراف آخوند حکومتی به کسادی و تعطیلی بیش از نیمی از مساجد در ایران
روزی خواهد آمد که از اسلام فقط جز اسمی از آن باقی نخواهد ماند ! و آن روز دیر نخواهد بود ، انقلاب سال ۵۷ جرقه ایی بود که پایان اسلام را در خود رقم زد ، همچنین علما با انقلاب ۵۷ سرگرم چپاول بودند که اخور را دیدند ولی آخر را نه !
گمان نمیکنم اسلام در ایران از بین برود زیرا از همان نخست هم مدام ایرانیان زیادی بودند که با رفتارهای خشن و وحشیانه و نابخردانه ی مسلمین برخورد و انتقاد و مخالفت داشتند و میرفت که اسلام در منظقه ای از ایران ریشه کن شود ولی باز مسلمین ظاهر موجه پیدا میشدند و میگفتند که آنها که آن کارهای بد را کردند اصلا مسلمان نبودند و اسلام این نیست که آنها کردند(یعنی اشخاصی مثل بازرگان و طالقانی و بنی صدر) بعد که دوباره ملت را سوار شدند درنسل بعد همان میکردند که قبلا کرده بودند و ملت را بستوه آورده بودند
این قوم خوب میدانند که مردم را چطور باید گول بزنند و سوار شوند تاریخ ایران پر است از این فراز و نشیب های اسلام
مساجد خالی بیشتر باعث می شود تغییر کاربری دهند و به هرچیزی غیر از مسجد تبدیل شوند چرا نمی فهمند ایدئولوژی شکست خورده با تشکیلات بیشتر بازسازی نمیشود
وقتی رژیم هیتلر در آلمان ساقط شد مردم آثار و ابنیه ی مخصوص آن رژیم را نگهداشتند تا همواره یادخود و آیندگانشان بماند که چه جانیانی بودند
پیشنهاد میکنم ما هم نماد های رژیم خونخوار اسلامی را خراب نکنیم بلکه نگهداریم و تابه آیندگان گوشزد شود که اسلام و مسلمین چه جانوران خونخواری هستند وگول ظاهرشان را نخورند و در دبستان ها هم تدریس شود