صدای بازداشت‌شدگان، یک‌شنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۴- عفو بین‌الملل بیانیه‌ای از طریق حساب رسمی خود برای ایران در X منتشر کرد در این بیانیه، عفو بین‌الملل اعلام کرد که “شوکه و وحشت‌زده” از اقدام حکومت ایران است که قلب، تیروئید، زبان و حنجره جمشید شارمهد را قبل از بازگرداندن پیکر او به آلمان خارج کرده‌اند. این اقدام به عنوان “نفرت‌انگیز” توصیف شد و هدف آن “پنهان کردن حقیقت” دانسته شد، زیرا امکان تعیین علت مرگ از طریق کالبدشکافی را غیرممکن کرده است. این بیانیه نشان‌دهنده نگرانی عمیق عفو بین‌الملل از نقض حقوق بشر و تلاش برای مخفی کردن جزئیات مرگ شارمهد است.

عفو بین‌الملل در بیانیه دیگری خواستار تحقیقات فوری از سوی دادستانی فدرال آلمان علیه مقامات رژیم ایران شده است. این بیانیه تأکید دارد که علت مرگ شارمهد هم‌چنان نامشخص است و شرایط پیکر او تحقیقات را دشوار کرده است.

وکلای خانواده شارمهد اعلام کردند که نتایج کالبدشکافی در آلمان نشان می‌دهد که اعضای حیاتی مانند زبان، حنجره، تیروئید و قلب از پیکر او خارج شده بود. این اقدام نه‌تنها امکان تعیین علت مرگ را مختل کرده، بلکه احتمال مسمومیت یا دیگر شرایط غیرطبیعی را نیز غیرقابل بررسی کرده است. وکلا همچنین اشاره کردند که پیکر در شرایط بدی بوده و تنها دو دندان در آن باقی مانده بود، که این امر نگرانی‌ها درباره نحوه نگهداری و رفتار با او در بازداشت را افزایش داده است.

در باره جمشید شارمهد

جمشید شارمهد، شهروند ۶۹ ساله مهندس نرم‌افزار، متولد ایران با تابعیت آلمانی که برای دو دهه ساکن آمریکا بود، در ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ توسط مأموران رژیم ایران در امارات متحده عربی ربوده شد و به ایران منتقل گردید. این زندانی سیاسی پس از تحمل بیش از ۹۰۰ روز حبس در سلول انفرادی، به‌اتهام «افساد فی‌ الارض» از سوی دادگاه انقلاب تهران به‌اعدام محکوم شد.

خبرگزاری میزان ارگان رسمی قوه قضائیه حکومتی روز ۷ آبان ۱۴۰۳ در گزارشی درباره شارمهد نوشت او که «با حکم دادگاه صالح» محکوم شده بود، «به سزای اعمالش رسید».

عفو بین‌الملل و دیگر سازمان‌های حقوق بشری، از جمله عفو بین‌الملل آلمان، محاکمه او را به‌شدت محکوم کردند و آن را “ناعادلانه” و همراه با شکنجه و حبس انفرادی طولانی‌مدت توصیف کردند. مقامات حکومت ایران ابتدا ادعا کردند که او اعدام شده است، اما بعداً اعلام کردند که در بازداشت فوت کرده است.