خبرگزاری بلومبرگ امروز در مطلبی درباره اعتراضات ایران و چشم‌انداز آن در سال آینده و تاثیرپذیری منطقه خاورمیانه از آن نوشت: با ورود به سال جدید، چشمم به دو ماجرا خواهد بود که می‌تواند ژئوپلیتیک خاورمیانه را به طرز چشمگیری تغییر دهد: اعتراضات در ایران و انتخابات عمومی در ترکیه. من در اینجا روی اولی تمرکز می‌کنم و به فاصله کوتاهی در ستونی به دومی باز می‌گردم.

مهمترین سؤال در مورد اعتراضات ایران این است که آیا آنها می‌توانند به انقلابی تمام‌عیار تبدیل شوند که بتواند جمهوری اسلامی را سرنگون کند؟ برخی معتقدند که قیام از این مرحله پیشاپیش عبور کرده است: آنچه که با تظاهرات پراکنده علیه حجاب اجباری زنان آغاز شد مدت‌هاست که به فراخوان های تمام‌عیار برای سرنگونی حکومت تبدیل شده است.

حکومت ملایان، ایران را در پهنه جهانی منزوی کرده، اقتصاد آن را ضعیف کرده و مردم را هم از بسیاری چیزها محروم کرده است. جای تعجب نیست که اکثر معترضان جوان می‌خواهند کل ساختمان آن حکومت برچیده شود. آنها با وجود سرکوب شدید از جمله تجاوز جنسی، شکنجه و اعدام سر خم نکرده‌اند بلکه این رژیم است که علائم استرس نشان می‌دهد.

منحرف کردن مسیر هواپیمای مسافری به‌خاطر یک فوتبالیست حامی اعتراضات نشانه استیصال است. اگر چیزی از تاریخ انقلاب‌ها - از جمله انقلاب ایران - آموخته باشیم، این است که؛ این تغییر می‌تواند به آرامی و سپس به یکباره در مقطعی اتفاق بیفتد.