به گزارش کمپین بین المللی، مریم ملک پور گفت: «اوایل که درخواست مرخصی می دادیم از خود سعید گرفته تا وکیل و خانواده، دادستانی مخالفت می کرد. حالا اما هم دادستانی و هم رئیس زندان موافقت کرده اما سپاه مخالف است. از دادستانی گفته اند که با مرخصی موافق هستند اما نیاز به تایید سپاه است و سپاه هم که تایید نکرده است.»

سعید ملک پور، ۴۰ ساله، فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف و فعال سایبری دارای اقامت کانادا است. او در سال ۱۳۸۷ برای دیدار خانواده‌اش از کانادا به ایران سفر کرد که توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. سعید ملک پور به اتهام توهین به مقدسات که ادعا شد به دلیل مدیریت شبکه وب سایت‌های پورنوگرافیک بوده در مهرماه سال ۱۳۸۹ از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد. او این اتهامات را رد کرده است. این حکم ۱۰ بهمن ماه ۱۳۹۰ از سوی دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دایره اجرای احکام فرستاده شد. اما شهریور ماه ۱۳۹۲ حکم اعدام با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد.

مریم ملک پور، خواهر سعید ملک پور گفت: «سعید از سال ۱۳۹۲ در بند ۸ زندان اوین زندانی است. تا دو سال پیش با اینکه در حال گذراندن محکومیت خود بود و باید به بند عمومی منتقل می‌شد، اما در بند ۲ الف سپاه زندانی بود. دو سال اول بازداشت در سلول‌های انفرادی بود. یک سال به بند ۳۵۰ منتقل شد اما د دوباره به سوئیت‌های دو نفره بند ۲ الف منتقل کردند و سه سال آنجا بود. نه ملاقات داشت و نه تلفن. وضعیت خیلی بدی بود که هر موقع بازجو اراده می کرد زنگ می زد و می‌گفت می‌توانیم ملاقات کنیم و هرموقع هم نمی‌خواست ما از سعید بی خبر می‌ماندیم. سال اول که او را به بند ۸ منتقل کردند هم اجازه ملاقات نمی‌دادند. برای هربار ملاقات کلی نامه نگاری و پیگیری می‌گردیم که بعد دو ماه مثلا ملاقات می‌دادند. می‌گفتند زندانی امنیتی است و نمی‌شود. سال دوم ولی مادرم اینقدر پی گیری کرد به این دفتر و آن دفتر رفت و نامه نوشت که الان ملاقات‌هایش مثل بقیه زندانیان شده تلفن هم می‌تواند بزند و گاهی هم با من تماس می‌گیرد.»

او درباره وضعیت جسمی برادرش توضیح داد: «درباره وضعیت جسمی‌اش که به ما می‌گوید خوب است. اما در بند ۲ الف که بود سنگ کلیه گرفت. دکتر بیرون زندان نبردند. بهداری اوین کمکی نتوانست بکند و خوب نشد. من مجبور شدم با دکتر متخصص صحبت کنم و بگویم سعید چه مشکلی دارد. با تجویز دکتر برای سعید دارو گرفتم و خیلی به سختی توانستم بفرستم داخل زندان. اما وضعیت روحی اش مثل سابق نیست. سعی می کند خود را با منبت کاری و ورزش در زندان مشغول نگه دارد ولی وضعیت روحی اش خوب نیست.»

حکم سعید ملک پور از سال ۱۳۹۲ از اعدام به حبس ابد تغییر کرده است. وکیل او، محمود علیزاده طباطبایی اعلام کرده بود که سعید ملک پور مستحق اعدام نبوده و آنها در تلاش هستند که حکم حبس ابد را نیز به ۱۵ سال حبس کاهش دهند. مریم ملک پور، خواهر سعید ملک پور اما گفت که تاکنون تقاضای اعاده دادرسی در پرونده برادرش نشده است.

او گفت: «وکلای سعید می‌خواستند تقاضای اعاده دادرسی بدهند. اما سعید شنیده بود که اگر چنین تقاضایی بدهند ممکن است سپاه بتواند حکم اعدام را برگرداند. برای همین چنین تقاضایی نداده‌ایم. اگر پرونده سعید دست سپاه نبود یا اگر از سپاه استعلام نمی‌کردند احتمال شکستن حکم‌اش یا مرخصی آمدن اش بالا است. چون همه موافقت کرده‌اند. حتی دادستانی که مشکل ایجاد می‌کرد حالا دیگر کوتاه آمده اما سپاه دست بر نمی‌دارد و نمی گذارد مرخصی داده شود. سپاه اصلا از تغییر حکم سعید به حبس ابد خوشحال نیست و می‌خواستند سعید اعدام شود. برای همین سعید می‌ترسد حتی تقاضای اعاده دادرسی بدهد.»

خواهر سعید ملک پور گفت که حکم اعدام این زندانی سیاسی با تقاضای عفو از سوی مادر او شامل یک درجه تخفیف شده و تبدیل به حبس ابد شده است.

مریم ملک پور ساکن کشور کانادا است و از طریق دولت کانادا پی گیر پرونده برادرش است. او گفت که دولت کانادا تاکنون هیچ کمکی به وضعیت برادرش که اقامت این کشور را دارد نکرده است. خواهر سعید ملک پور گفت: «دولت سابق کانادا یعنی دولت هارپر هم گزارش برای سعید تهیه و بیانیه منتشر کرد و هم یکسری مذاکرات با حکومت ایران انجام داد. حتی سعید را به عنوان شهروند کانادا خطاب کردند. اما دولت که عوض شد و لیبرال‌ها سرکار آمدند، من ابتدا خیلی خوشحال بودم و خیلی نامه‌نگاری کردم اما هم از دفتر وزیر امور خارجه و هم از دفتر نخست وزیر فقط اظهار تاسف کردند و گفتند چون سعید شهروند نیست کاری نمی‌توانیم بکنیم. البته به من با دستیار وزیر امور خارجه در دوماه پیش وقت ملاقات دادند. من برای ملاقات او به اتاوا رفتم ولی او هم گفت که چون سعید شهروند نیست خیلی دست ما باز نیست. ولی پی گیری می‌کنیم. من تا امروز ندیده ام که دولت کانادا کاری کرده باشد.»

تغییر دولت در ایران هم تغییری در وضعیت سعید ملک پور ایجاد نکرده است. مریم ملک پور گفت: «دولت ایران هم عوض شد و آقای روحانی آمد، هیچ تغییری در وضعیت سعید ایجاد نکرد. همچنان وضعیت ما، کابوسی است که انگار تمامی ندارد. زندگی شخصی خود من از هم پاشید، برادرم سرطان گرفت، مادرم دیگر حالت عادی ندارد. هیچ کدام از ما آدم‌های نرمال نیستیم و دیگر نخواهیم شد. فقط سعید نبود که زندگی اش به آتش کشیده شد، زندگی همه ما از هم پاشید و دیگر فکر نمی کنم بتوانیم برگردیم و آدم های عادی باشیم.»

خواهر سعید ملک پور گفت: «اوایل که تازه برای سعید کمپین درست کردیم، زیاد کسی دوست نداشت درباره به سعید حرف بزند و خودش را درگیر این مسائل کند. خیلی ها سعید را نمی‌شناختند و وقتی اعترافاتش را تلویزیون نشان داد و علیه سعید در رسانه ها نوشتند و تبلیغات خیلی خیلی بزرگی علیه سعید کردند خیلی ها دید منفی داشتند و فکر می کرددند سعید اینطوری است. سر این قضیه ما برخورد خوبی ندیدیم. حتی وقتی فیلم اعترافاتش در تلویزیون پخش شد خیلی از اعضای فامیل هم ارتباطات شان را با ما قطع کردند نه به خاطر اتهاماتی که به سعید زدند. به خاطر اینکه می‌ترسیدند مشکلی برایشان پیش بیاید. مدت‌ها طول کشید ما بتوانیم چهره واقعی سعید را نشان دهیم و آن هیولایی که از سعید ساخته بودند را پس بزنیم و نشان دهیم که دانشجوی دانشگاه شریف بوده، ادم حسابی بوده، دوستانی که داشت همه سر او قسم می خوردند تا حالا یک نکته منفی هم کسی نبوده از سعید بگوید چه دوستان قبلی سعید چه کسانی که در زندان با سعید بودند. خیلی طول کشید ما اینها را بتوانیم نشان دهیم. بعد هم که نامه شکنجه سعید منتشر شد تاثیرگذار بود و بالاخره توانستیم چهره درستی از سعید نشان دهیم.»

سعید ملک پور در ماه های نخست دستگیری در اعتراف تلویزیونی که از تلویزیون رسمی ایران پخش شد، ادعا کرد که در کانادا و با حمایت یک شرکت آمریکایی اقدام به تاسیس وب‌گاه‌های آویزون، ایران س… و ایکس‌پرشیا نموده است. با این حال پس از آن او در دادگاه بدوی اعترافش را رد کرد و گفت تحت فشار و شکنجه مجبور به چنین اعترافی شده است.

آقای ملک پور در اسفند ماه ۱۳۸۷ نامه تکان دهنده ای در شرح آنچه به او گذشته است، منتشر و اعلام کرد: «وقتی از من خواستند که در مقابل دوربین از خریداری یک نرم‌افزار از انگلستان و قرار دادن آن روی وب‌سایت خودم صحبت کنم و بگویم در صورت بازدید اشخاص از این سایت، این نرم افزار بدون آگاهی وی بر روی کامپیوتر او نصب شده و پس از آن کنترل وب کم کامپیوترش حتی زمانی که کامپیوتر خاموش است به دست من می افتد و به این ترتیب من از طریق اینترنت از اتاق خواب افراد فیلم تهیه می‌کردم. با این که من به بازجوها گفتم، چنین چیزی از نظر فنی امکان‌پذیر نیست، آنها پاسخ دادند کاری به این کارها نداشته باش.»

خواهر این زندانی سیاسی گفت: «الان ۸ سال گذشته اما غیر از اعترافات دروغی که سعید علیه خود کرده هیچ مدرکی نه در دادگاه و نه به سعید ارائه نشده و هیچ چیزی علیه سعید در پرونده وجود ندارد. وکلای سعید هیچ چیزی ندیده‌اند. اعترافات دروغین سعید تنها مبنای صدور حکم علیه او است آن هم اعترافاتی که زیر شکنجه‌های روحی و جسمی از او گرفته شده است. سعید دو سال تمام در انفرادی بود. شکنجه جسمی و روحی شد. خود انفرادی شکنجه است اما آنطور که سعید شکنجه جسمی شده من ندیده ام کسی بشود. خانواده اش را تهدید کردند. حتی به او گفته بودند خواهرت را می‌آوریم و جلوی چشمان تو به او تجاوز می‌کنیم. گفته بودند خواهرت سلول بغلی‌ات است. سعید می‌گفت من صدای تو را می‌شنیدم. در حالیکه من هیچ وقت زندان نبوده ام.»